مهار ترجیح مکان شرطی شده و حساسیت حرکتی ناشی از نیکوتین توسط اسید آسکوربیک در موش کوچک آزمایشگاهی

در این تحقیق، تاثیر اسیدآسکوربیک بر القاء ترجیح مکان شرطی شده و حساسیت رفتاری ناشی از نیکوتین در موش کوچک آزمایشگاهی ماده بررسی شد.
در یک آزمایش ابتدائی، ترجیح مکان شرطی شده و فعالیت حرکتی با تزریق نیکوتین (mg/kg 25/0، 5/0، 75/0، 1، 5/1 و 2) و یا اسیدآسکورببک (mg/kg1، 10، 100 و 1000) در حیوانات بررسی شد. مقادیر مختلف اسیدآسکوربیک در روزهای شرطی شدن با نیکوتین (کسب) و یا در روز تست (بیان) به حیوانات تزریق شد. حساسیت حرکتی در موشها با تزریق داخل صفاقی نیکوتین (mg/kg25/0) به مدت 7 روز پیاپی و سپس 1 روز استراحت ایجاد شد. در روز 9 تحقیق، حساسیت حرکتی با تجویز دوز کم اثر نیکوتین (mg/kg1/0) بررسی شد. اسیدآسکوربیک 20 دقیقه قبل از تجویز نیکوتین در روزهای القاء حساسیت (کسب) و یا 20 دقیقه قبل از تجویز دوزکم اثر نیکوتین در روز تست (بیان) به موشها تجویز شد.
نتایج بدست آمده نشان می دهند که: تجویز نیکواتین قادر به القاء ترجیح مکان شرطی شده است اما تجویز حاد آن سبب القاء بی حرکتی شدید در حیوانات می شود. تزریق اسیدآسکوربیک نه قادر به القاء ترجیح مکان شرطی شده است و نه فعالیت حرکتی حیوانات را تغییر می دهد. تجویز نیکوتین (هفت روز و هر روز یکبار با دوز 25/0 میلی گرم/کیلوگرم) سبب القاء حساسیت حرکتی در حیوانات شد. این حساسیت با دوز 1/0 میلی گرم/کیلوگرم بهتر نشان داده شد. تجویز اسید آسکوربیک می تواند کسب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از نیکوتین را مهار کند. همچنین، آزمایشات نشان دادند که تجویز اسیدآسکوربیک قبل از تجویز نیکوتین (mg/kg25/0) قادر به مهار کسب حساسیت حرکتی ناشی از نیکوتین بود. تجویز اسیدآسکوربیک در این دوزها قادر به مهار بیان حساسیت حرکتی ناشی از نیکوتین در حیوانات نبود.
از این آزمایش ها نتیجه می شود که اسیدآسکوربیک قادر به مهار اثر نیکوتین در القا ترجیح مکان شرطی شده و حساسیت حرکتی است.