شیوع کم وزنی، لاغری و کوتاه قدی در دانش آموزان 12-6 ساله شهر بیرجند

کودکان به دلیل نیازهای ویژه غذایی جهت رشد بطور قابل توجهی در معرض ابتلا به سو تغذیه هستند و این پدیده بویژه در مناطق فقیر از نظر اقتصادی - فرهنگی و بهداشتی بیشتر دیده می شود. هدف از این مطالعه ارزیابی وضعیت تغذیه ای کودکان دبستانی بیرجند و برخی عوامل موثر بر آن می باشد.

بدین منظور وزن و قد 2327 دانش آموز 1109) دختر و 1218 پسر(6-12 ساله که به روش نمونه گیری خوشه ایو سیستماتیک انتخاب شده بودند، اندازه گیری شد. وضعیت تغذیه ای کودکان بر اساس سه شاخص وزن برای سن (با معیار گومز)، وزن برای قد (واترلو) و قد برای سن (واترلو) به ترتیب برای تعیین کم وزنی، لاغری و کوتاه قدی مورد استفاده قرار گرفت، ارزیابی شد و ارتباط آن با عوامل مختلف شامل وضعیت اقتصادی، تعداد فرزندان، میزان تحصیلات والدین، شاغل بودن مادر مورد بررسی قرار گرفت. و جدول NCHS به عنوان مرجع مقایسه انتخاب شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری کای اسکوار انجام شد و سطح اطمینان %95 و سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد.

بر اساس معیارهای NCHS %73.7 کودکان %69.5) دختران و %77.3 پسران(کم وزن، %36.5 کودکان %27) دختران و %44.3 پسران (لاغر و %48.6 کودکان %53.7) دختران و %43.8 پسران(کوتاه قد بودند.از نظر شدت بیشترین موارد کم وزنی و لاغری و کوتاه قدی از نوع خفیف و کمترین موارد مربوط به نوع شدید بود. کم وزنی و لاغری در پسران و کوتاه قدی در دختران بیشتر بود (P<0.05). شیوع سو تغذیه با تعداد فرزندان خانواده، میزان تحصیلات والدین و منطقه اجتماعی اقتصادی و شغل مادر ارتباط معنی داری داشت (P<0.05).

سو تغذیه در کودکان دبستانی بیرجند از شیوع بالایی برخوردار است. اقداماتی مانند ارتقا وضعیت اقتصادی خانواده ها، افزایش آگاهی والدین و تنظیم خانواده می تواند نقش موثری در کاهش شیوع سو تغذیه در کودکان داشته باشد.