مقایسه روش های برآورد دبی پایه بر اساس تفکیک هیدروگراف جریان (مطالعه موردی حوزه آبخیز کارون)

برآورد میزان مشارکت آب های زیرزمینی در دبی جریان در یک حوزه آبخیز یکی از مهم ترین مباحث مدیریت منابع آب و هیدرولوژی می باشد. در این مقاله سهم آب های زیرزمینی در کل رواناب به عنوان شاخص جریان پایه در تعدادی از حوزه های آبخیز در جنوب غرب ایران بر اساس روش های تفکیک هیدروگراف جریان تعیین گردید. هدف اصلی در این تحقیق تشخیص مناسب ترین روش اتوماتیک تفکیک هیدروگراف جریان و برآورد دبی پایه می باشد. روش های اتوماتیک مرسوم در تفکیک هیدروگراف جریان شامل روش حداقل محلی و روش فیلتر عددی برگشتی با ضرایب فیلتر 9/0 تا 975/0 در مقایسه با روش تحلیل شاخه خشکیدگی جریان به صورت عددی و گرافیکی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داده است که روش اتوماتیک فیلتر عددی برگشتی با ضریب 925/0 به عنوان دقیق ترین روش به منظور استخراج مقادیر دبی پایه جریان در منطقه مورد مطالعه می باشد. این تحقیق نشان می دهد که شاخص دبی پایه در حوزه های آبخیز مورد مطالعه که با استفاده از روش انتخابی محاسبه شده، بین 79/0 تا 88/0 متغیر است.