بررسی رابطه بین دیالیز کلیوی با وضعیت پریودنتال و پوسیدگی دندان

مطالعات مختلف بر روی شدت بیماری های پریودنتال در مبتلایان به بیماری مزمن کلیوی تحت درمان دیالیز نتایج متناقضی را نشان داده است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه دیالیز کلیوی با وضعیت پریودنشیوم و DMFT در بیماران مراجعه کننده به سه بیمارستان شهر تهران بود. در این مطالعه Historical Cohort صد و بیست نفر در دو گروه شصت نفری شامل افراد تحت درمان همودیالیز و افراد سالم انتخاب شدند. این افراد از لحاظ سن، جنس و شاخص پلاک یکسان سازی شده بودند. بعد از گرفتن رضایت نامه و تکمیل پرسشنامه دو شاخص PDI و DMFT مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها استخراج و با آزمون t مورد قضاوت آماری قرارگرفت. نتایج نشان داد کهDMFT بین دو گروه تفاوت معنی داری را ندارد (05/0>) 3/68% از بیماران کلیوی تحت دیالیز دارای بیماری پریودنتیت یا از دست رفتن چسبندگی لثه می باشند، در حالی که این میزان در گروه شاهد 3/18% به دست آمد. همچنین 7/81% افراد سالم مورد مطالعه دارای ژنژیویت بودند که این میزان در افراد بیمار 7/31% مشاهده گردید و این تفاوتها از لحاظ آماری کاملا معنی دار بودند.(0001/0< P) شدت بیشتر بیماری پریودنتال مشاهده شده در گروه تحت درمان دیالیز لزوم ملاحظات ویژه درمانی این گونه افراد را نمایانتر ساخته است. پیشنهاد می گردد که معاینات منظم به برنامه درمانی این افراد افزوده شود.