توصیه هایی برای اجرای نظام پیشنهادها

امروزه همه مدیران در محیط های سازمانی به این نتیجه رسیده اند که رمز موفقیتشان را باید در قدرت بخشیدن به عناصر هوشمند (نیروی انسانی) سازمان بیابند. قدرت بخشیدن مدیران به افراد به معنای ایجاد شرایطی است که در آن افراد احساس اهمیت کنند، به آموزش و استعدادها توجه شود و افراد بخشی از جمع و گروه به حساب آیند و در تصمیم گیری ها شرکت داده شده و به نظرات آنها توجه شود وکار از هیجان برخوردارگردد. در چنین محیطی است که دلبستگی متقابل فرد و سازمان ایجاد شده و تعهدپذیری نسبت به کار و تلاش و کوشش، به آنان انرژی و قدرت می بخشد. در سایه این توانمندی و تعهد و تعلق، افراد علاوه بر ظرفیتهای عملی، از حداکثر توان فکری و علمی خود برای پیشبرد اهداف سازمان استفاده می کنند. آنچه همکاری فکری و عملی کلیه کارکنان یک سازمان را بسیج می کند نظام مدیریت مشارکتی است. در این نظام کلیه افراد سازمان درباره روش های حل مسائل و مشکلات و ارتقای بهره وری سازمان فعالانه اندیشیده و حاصل تفکر، تامل و تعمق فردی و تبادل نظر های گروهی را در قالب طرحها و پیشنهادها به سازمان ارائه می کنند. بدین طریق در سازمان، یک نظام همفکری و هم اندیشی توام با روح جمعی برای رسیدن به اهداف سازمان ایجاد شده و مدیریت امکان می یابد از گنجینه غنی اندیشه ها و نظرات و راه حلهای مختلف در جهت نیل به اهداف سازمان بهره مند شود و در فضایی صمیمی، ضمن شناخت استعدادها و قابلیت های فردی کارکنان و اهمیت دادن به آنان، روحیه همکاری و مشارکت را در سازمان تقویت کند.