برآورد میزان بقا در بیماران مبتلا به سکته قلبی حاد

بیماری های قلبی عروقی مهم ترین عامل مرگ و میر در اغلب کشورهای جهان شناخته شده اند. آمارهای رسمی نشان می دهد که میزان مرگ و میر ناشی از این پدیده در ایران رو به افزایش است. تعیین میزان بقا و عوامل موثر بر آن در بیماران دارای سکته قلبی حاد جزء اهداف این مطالعه می باشد.
این مطالعه به صورت توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی بوده که به روش آینده نگر بر روی 800 نفر از بیماران دارای سکته قلبی حاد در بیمارستان بوعلی شهر اردبیل انجام گرفت. برای سنجش میزان بقا، بیماران به مدت یک سال پیگیری و اطلاعات لازم بر اساس چک لیست از قبل طراحی شده که روایی و پایایی آن بر اساس نظر افراد صاحب نظر و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ در یک نمونه کمکی قبل و بعد 30 تایی سنجیده شده بود، جمع آوری و در نهایت با استفاده از روش های مختلف آماری در نرم افزار SPSS تجزیه تحلیل شدند. برای نشان دادن میزان بقا بیماران از روش کاپلان مایر و برای مقایسه میانگین بقا در گروه های مختلف از آزمون لگ رنگ و برای نشان دادن عوامل موثر بر میزان بقا از مدل رگرسیونی کاکس و رسم نمودار تابع بقا استفاده کردیم.
میانگین سنی بیماران 6/60 سال با انحراف معیار 4/12 سال بود. میزان مورتالیته در بین کل بیماران در یک سال مورد بررسی به تعداد 84 نفر(5/10 %) بود. 8/72% بیماران مرد و 3/27% زن بودند. 4/47 % بیماران سیگاری، 4/33% دارای سابقه پرفشاری خون، 1/18% دیابتی، 3/15% دارای لیپید بالا، 30% دارای اریتمی بودند. میزان بقا در 10 روز اول 94/0، در یک ماه اول 93/0 و در یک سال 90/0 بود. میانگین زمان بقا 333 روز با انحراف معیار 5/3 روز بود. عوامل موثر برمیزان بقا بر اساس مدل رگرسیونی کاکس عبارتند از دیابت، سن، مصرف استرپتوکیناز، میزان کسرجهشی و داشتن بلوک قلبی.
باداشتن میزان بقا و عوامل موثر برمیزان بقا در بیماران با سکته قلبی حاد می توان در ارائه خدمات بهینه برای بیماران و همچنین اقدامات ویژه جهت کنترل و کاهش میزان مرگ و میر ناشی از سکته قلبی حاد و افزایش طول عمر وبقای این بیماران اقدام نمود.