یادگیری حرکتی ضمنی به دنبال سکته مغزی با استفاده از یک وظیفه حرکتی واکنشی موالی

انجام مهارت های حرکتی و عملکردی و مفهوم یادگیری و بازآموزی مهارت ها به دنبال سکته مغزی اهمیت ویژه ای دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی یادگیری ضمنی در بیماران مبتلا به سکته مغزی در طی به کارگیری دست مبتلا و مقایسه با افراد سالم همسان صورت گرفت.
برای بررسی یادگیری حرکتی ضمنی، یک وظیفه حرکتی واکنشی متوالی که با استفاده از یک نرم افزار کامپیوتری اعمال می شد مورد استفاده قرار گرفت. در طی این وظیفه حرکتی 4 مربع با رنگ های مختلف بر صفحه نمایشگر ظاهر می شد که داوطلب به محض مشاهده هر مربع باید کلید تعریف شده مرتبط با آن را فشار می داد. 15 بیمار مبتلا به سکته مغزی و 15 فرد سالم همسان در این تحقیق شرکت داشتند و طی دو روز متوالی 10 بلوک حرکتی مشتمل بر 640 تکرار مربع های رنگی را تمرین می کردند. در ابتدای آزمون فقط به داوطلب گفته می شد که به محض مشاهده هر مربع، کلید مرتبط با آن را فشار دهد و هیچ گونه توضیحی در مورد ترتیب و توالی ظهور محرک ها داده نمی شد. همه داوطلبین راست دست بوده و بیماران نیز دارای ابتلای سمت راست بوده و با همان سمت مبتلا تمرین را انجام می دادند در مجموع، زمان انجام بلوک های حرکتی در بیماران بیشتر از افراد سالم بود. همچنین متغیرهای سن، جنس و سطح تحصیلات تاثیر قابل توجهی بر زمان انجام بلوک های حرکتی نداشت. اختلاف زمان بلوک دوم با بلوک های چهارم، هشتم و دهم در هر دو گروه معنی دار بود. اختلاف زمان بلوک دوم با بلوک های چهارم و هشتم بمعنی بهبود عملکرد بود در حالی که اختلاف زمان بلوک دوم و دهم که در پایان روز دوم دیده شد مفهوم یادگیری حرکتی را مطرح می سازد.
کندتر بودن بیماران مبتلا به سکته مغزی در انجام حرکت نسبت به افراد سالم با توجه به انجام تمرین با سمت مبتلا طبیعی به نظر می رسد اما یادگیری حرکتی که به صورت کاهش پایدار در زمان بلوک ها تعریف شده بود در هر دو گروه سالم و بیمار یکسان بود و این امر نشان می دهد که بیماران مبتلا به سکته مغزی در طی انجام حرکت با دست مبتلا قابلیت یادگیری حرکتی به صورت ضمنی را دارا هستند و این قابلیت چندان تحت تاثیر عواملی چون سن، جنس و سطح تحصیلات نیست