بررسی میزان آمادگی آمبولانسهای بیماربر موجود در استان اصفهان در سال 1384

امروزه کشورهای پیشرفته با تکیه بر سیستمهای مدیریتی نوین بهداشتی درمانی و وسائل اتوماتیک بر آنند که هر نوع فوریتی را در اسرع وقت و با بهترین روش ها پاسخگو باشند. این امر در برگیرنده خودروهای امدادی که اصلی ترین ابزار ارجاع و اعزام بیمار به سطوح بالاتر ارائه خدمات درمانی می باشد نیز می شود. در این راستا آمبولانسهای هوایی، خودروهای امدادی مخصوص مراقبتهای ویژه به همراه کارکنان آموزش دیده و مجرب بکار گرفته می شوند تا بیمارانی با شرایط بحرانی از حداکثر خدمات پزشکی بهره مند شوند. گزارشهای پراکنده ناشی از مرگهای حین اعزام بعلت آماده نبودن آمبولانسها و ملزومات آنها در استان اصفهان ما را بر آن داشت که براساس استانداردهای موجود به بررسی کیفی این خودروها بپردازیم تا ضمن مشخص نمودن نقصانهای فعلی، متناسب با امکانات استان، آمبولانسهای بیماربر را تجهیز نموده و به استاندارها نزدیک شویم.
در یک مطالعه توصیفی، 204 آمبولانس بیماربر موجود در سطح استان اصفهان از نظر فنی، وجود امکانات رفاهی و بهداشتی، ملزومات، داروها و تجهیزات مورد نیاز توسط کارشناسان مجرب از طریق چک لیستی مطابق با اهداف طرح و استاندارها مورد ارزیابی قرار گرفت.
اورژانس 115 دارای 60 آمبولانس و بیمارستان های دانشگاهی، خصوصی و خیریه ها، شبکه ها و مراکز بهداشتی درمانی به ترتیب دارای 28، 34، 44، 38 خودروی امدادی بودند. 86/87% آمبولانسها از نظر فنی، 41/25% از لحاظ دارا بودن تجهیزات و ملزومات مورد نیاز، 18/29% از نظر موجود بودن داروهای ضروری، 67/71% با رعایت بهداشت و 71/31% از لحاظ امکانات رفاهی در آمادگی مناسبی به سر می بردند.
با توجه به کمبود اعتبارات، پیشنهاد می شود ابتدا به تامین داروها و تجهیزات مورد نیاز آمبولانسها بخصوص خودروهای امدادی مراکز بهداشتی درمانی پرداخته و سپس برای خرید تعداد مورد نیاز اقدام نمود. همچنین می توان آمبولانسها را براساس نوع اعزامهایی که ممکن است توسط آنها صورت گیرد تجهیز نمائیم.