بررسی فراوانی و الگوی پوسیدگی دندان های شیری و عوامل موثر بر آن در کودکان 6-2 ساله شهر همدان در سال 1385

تغذیه ی طولانی با شیشه شیر یا شیر مادر باعث پوسیدگی های پیش رونده اولیه می گردد. نمای کلینیکی دندان ها در ECC یا تخریب زودرس دندان های شیری در کودکان، تیپیک بوده و از الگوی خاصی پیروی می کند. این مطالعه با هدف بررسی شیوع و الگوی ECC و برخی عوامل موثر بر آن در کودکان 6-2 ساله مهدکودک های شهر همدان در سال 1385 انجام شد.
در این مطالعه توصیفی مقطعی، 414 کودک 2 تا 6 ساله انتخاب و دندان های آنها توسط دندان پزشک مورد معاینه قرار گرفت. جهت تعیین نوع شیر مصرفی، طول مدت شیرخوارگی، اضافه کردن مواد قندی به محتوی شیر، تغذیه با شیر در شب و سن شروع مسواک زدن، پرسشنامه ای تنظیم و توسط والدین در حضور دندان پزشک تکمیل گردید. داده های موجود با نرم افزار آماری SPSS ویرایش سیزدهم و آزمون های t-testو Chi-Square مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
64/31 درصد از کودکان مورد معاینه، مبتلا به ECC بودند. بیشترین تعداد دندان درگیر، دندان قدامی میانی سمت چپ در فک بالا با فراوانی 01/28 درصد و کمترین دندان درگیر، نیش سمت چپ در فک پایین با فراوانی صفردرصد بودند. بین ابتلا به پوسیدگی و تغذیه از شیر مادر و مدت آن رابطه ی آماری معنی داری مشاهده شد. بین ابتلا به پوسیدگی شیر و جنس، سن، طول دوران شیرخوارگی، سن شروع مسواک زدن، افزودن مواد قندی به شیر و نوع آن و تغذیه ی شبانه از شیر رابطه ی آماری معنی داری مشاهده نشد.
در این مطالعه شیوع ECC در جامعه ی آماری ما بالا بود و بین تغذیه از شیر مادر و مدت آن با ECC ارتباط وجود داشت.