بررسی اثرات L - کارنیتین بر فعالیت آنزیم مبدل آنژیوتانسین بافتی در موش های صحرایی سالم و دیابتی شده با استرپتوزوسین

افزایش فعالیت آنزیم مبدل آنژیوتانسین((ACE بافتی، یکی از مهمترین علل پرفشاری خون در دیابت طولانی مدت می باشد. کاهش فعالیتACE، علاوه بر اثرات مفید بر فشارخون، تاثیرات مثبت متعدد دیگری را نیز شامل کاهش ضخامت دیواره عروق و هیپرتروفی قلب خواهد داشت. تحقیقات، تاثیرات مثبتی از L_ کارنیتین(LC) را بر کاهش پرفشاری نشان داده اند که ممکن است از طریق کاهش فعالیت ACE بافتی باشد. در مطالعه حاضر، اثرات احتمالی LC بر فعالیت ACE در بافت های آئورت، قلب، ریه و کلیه در موش های صحرایی سالم و دیابتی، بررسی گردید.
40 راس موش صحرایی به چهار گروه کنترل (C)، کنترل درمان شده(CT)، دیابتی (D) و دیابتی درمان شده (DT) تقسیم شدند. دو گروه C و D آزادانه به آب و غذا دسترسی داشتند و گروه های CT وDT، دوز مشخصی از LC را در آب مصرفی به طور روزانه دریافت نمودند. پس از 12 هفته، میزان فعالیت ACE بافتی با روش HPLC ارزیابی گردید.
فعالیت ACE در بافت های آئورت، قلب و ریه در گروه D افزایش یافت. درمان با LCدر گروه DT، فعالیت ACEدر بافت های آئورت، قلب، ریه و کلیه را به طور معنی داری کاهش داد.
دریافت _L کارنیتین در موش های صحرایی دیابتی ممکن است بتواند با کاهش فعالیت ACE بافتی از ایجاد تغییرات ساختاری و عملکردی قلب و عروقی متعاقب ابتلا به دیابت پیشگیری نماید.