مقایسه تاثیر محلول بتادین و دکوسپت بر آلودگی دست افراد تیم جراحی و بروز عفونت زخم جراحی

شستشوی دست افراد تیم جراحی یکی از تدابیر مهم مراقبتی در پیشگیری از بروز عفونت های بعد از عمل است. منظور از اسکراب جراحی رفع آلودگی (میکروارگانیسم موجود بر سطح) از دست و ساعد افراد تیم جراحی است، که در نتیجه آن احتمال عفونت ثانویه در زخم جراحی کاهش می یابد. اسکراب به دو صورت مکانیکی و شیمیائی می باشد، که در مرحله شیمیائی از محلولهای اسکراب مانند بتادین، ضدعفونی کننده های الکلی و محلول کلروهگزادین و دیگر موارد می توان استفاده نمود. روش اسکراب معمول در اتاق عمل های ایران با استفاده از محلول بتادین می باشد. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر محلول بتادین و دکوسپت بر آلودگی دست افراد تیم جراحی در بیمارستان آموزشی لقمان حکیم وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی انجام گرفت.
مطالعه حاضر پژوهشی از نوع کارآزمائی بالینی است که بر روی نمونه های در دسترس از کادر اطاق عمل و دانشجویان کاردانی اطاق عمل به تعداد 30 نفر انجام گرفت. هر یک از افراد تحت بررسی در دو نوبت به فاصله یک هفته،یک بار با بتادین و بار دوم با محلول دکوسپت اسکراب کردند.کلیه اعضاء تیم جراحی که در یک عمل جراحی مشارکت داشتند به یک روش ومحلول اسکراب کردند. جمع آوری اطلاعات از طریق نمونه برداری از دست افراد قبل و بعد از شستشوی دست جهت اولین عمل موظف، آموزش اسکراب (شستشوی دست با آب و صابون، آبکشی و خشک کردن کامل، کاربرد 15میلی لیتر محلول در طی سه مرحله (در هر مرحله 5 میلی لیتر و یک دقیقه زمان)، آبکشی و خشک کردن کامل، قرار دادن نمونه در ظروف محیط کشت و ارسال آن به آزمایشگاه در شرایط استاندارد، درج نتایج آزمایشگاهی صورت گرفت.
تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که در خصوص تاثیر دو ماده بتادین و دکوسپت بطور مجزا در قبل و بعد از شستشو بروی کوکسی های گرم مثبت، باسیلهای گرم منفی، قارچ اختلاف معنی دار می باشد (0001/0p=). در خصوص کوکسی های گرم منفی و باسیل های گرم مثبت کلیه موارد در قبل و بعد از شستشو منفی می باشد. مقایسه تاثیر این دو ماده بر آلودگی دست قبل و بعد از شستشو با این دو ماده اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد.
نتایج حاصل از بررسی نشانگر آن است که هر دو محلول بر روی آلودگی دست تاثیر دارند.