بررسی اثار مهار کنندگی پروبیوتیکها بر هلیکوباکترپیلوری به روش کشت مخلوط

در این مقاله اثر یک رژیم پروبیوتیکی بر روی H.pylori گزارش می شود. از عوامل مهم در کاهش موفقیت رژیمهای درمانی بر ضد عفونتهای هلیکوباکترپیلوری مقاومت و اثرات سوء آنتی بیوتیکها می باشد. لذا تلاشهای عمده در سطح جهان بر روی شناسایی پروتکل های درمانی جایگزین و موفق تر متمرکز شده است.
چهل سویه هلیکوباکتر پیلوری از 140 نمونه بیوپسی معده بیماران مبتلا به گاستریت جدا سازی شد. پس از کشت نمونه های بیوپسی در محیط اختصاصی بروسلا بلاد آگار و شناسایی باکتری با تست های تکمیلی استاندارد، تست های حساسیت سنجی به دو روش دیسک دیفیوژن اصلاح شده و E. Test انجام شد. مقاومت سویه های هلیکوباکترپیلوری به مترونیدازول، کلاریترومیسین، آموکسی سیلین و تتراسیکلین تعیین شد. سویه های هلیکوباکترپیلوری در بروسلا براث کشت و سپس اثر آنتاگونیستی لاکتو باسیلوس اسیدوفیلوس جدا شده از ماست بر رشد هلیکوباکترپیلوری با روش کشت توام مورد ارزیابی قرار گرفت.
25 (5/55 درصد) از 45 سویه هلیکوباکترپیلوری جدا شده از بیماران، مقاوم به آنتی بیوتیک بودند. میزان مقاومت به مترونیدازول، کلاریترومیسین، آموکسی سیلین و تتراسیکلین به ترتیب 65%، 33%، 22% و 20 درصد بود. لاکتوباسیل اسیدوفیلوس توانست رشد 26 (7/57%) سویه های هلیکوباکترپیلوری را مهار کند. 16 (2/68%) از آنها مربوط به سویه های حساس و 10 (8/31%) مربوط به سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک بودند.
هر چند بیش از نیمی از سویه های هلیکوباکتر توسط آثار مهار کنندگی لاکتوباسیل در شرایط آزمایشگاهی مهار شدند ولی در صد سویه های مهار نشده قابل توجه است. نتایج این بررسی از این نظر با نتایج تحقیقات مشابه بطور صد در صد همخوانی ندارد. دلایل این عدم تاثیر برای ما مشخص نشد و برای درک این موضوع تحقیقات بیشتری نیاز است. ما تصور می کنیم با استاندارد کردن شرایط کار و ادامه تحقیقات با استفاده از سویه های بیشتر میزان واقعی تاثیر مهارکنندگی تعیین خواهد شد. امروزه اثر مهارکنندگی لاکتوباسیل ها بر روی بعضی از پاتوژنهای انتریک در کل پذیرفته شده است، منتهی ادامه اینگونه تحقیقات برای پی بردن به مکانیسم ها و فاکتورهای دخیل در آن برای کاربردی کردن نتایج ضروری است.