شاخص های فرم سر در مبتلایان به اسکیزوفرنیا

شواهد روزافزون مبین وجود رابطه بین عوامل تاثیرگذار بر رشد و تکامل سیستم عصبی و بروز بیماری اسکیزوفرنیا عمدتا بر مسائل مربوط به رشد در دوران پیش از تولد در کسانی که در ادامه ی زندگی به اسکیزوفرنیا مبتلا می شوند، تاکید داشته اند و تعدادی از مطالعات قبلی که درباره ی بالغین مبتلا به اسکیزوفرنیا انجام گرفته، متفاوت بوده است.

در این مطالعه که به صورت مورد- شاهد طراحی گردید 195 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا با 198 فرد سالم از لحاظ، سن، جنس، قد، وزن و موقعیت اجتماعی همتا گردیدند. سپس آزمودنی های هر دو گروه از لحاظ شاخص های سفالومتری مورد ارزیابی قرار گرفتند.

تحلیل آماری داده ها نشان داد که توزیع فرم سر در دو گروه بیمار و کنترل تفاوت معناداری با یکدیگر دارند. فراوانی هایپربراکی سفالی در گروه اسکیزوفرنی به میزان معناداری بالاتر از گروه کنترل بود(65/17 = 2x و 05/0 < P) ولی این تفاوت تنها در بین مردان بیمار و مردان گروه شاهد از نظر سایر شاخص های سفالومتری، بین دو گروه تفاوت معناداری یافت نشد(05/0 < P).

هایپربراکی سفالی معمولا بر اثر بسته شدن زود هنگام سوجورکرونال به وجود می آید. یافته های این پژوهش توجه به نقش عوامل ژنتیک و زیستی در اتیولوژی اسکیزوفرنیا را مورد تاکید قرار می دهد.