بررسی اثر روزه بر شاخص هایی از سندرم متابولیک

سندرم متابولیک مجموعه ای از علایم شامل چاقی، اختلال چربی خون، افزایش فشارخون، عدم تحمل گلوکز و دیابت نوع II می باشد. هدف از این بررسی، تعیین اثر روزه در ماه رمضان بر حساسیت به انسولین در افراد مبتلا به سندرم متابولیک است.
در این مطالعه، 55 مرد مبتلا به سندرم متابولیک در گروه سنی 8/9±34/1 سال مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد قبل و بعد از 30 روز مداخله، از نظر وزن، محیط دور کمر، فشار خون، TG (تری گلیسرید)، HDL-C (لیپوپروتئین با دانسیته بالا)، VLDL (لیپوپروتئین با دانسیته بسیار پائین)، LDL (لیپوپروتئین با دانسیته کم)، گلوکز ناشتای پلاسما (FPG)، انسولین ناشتای خون، شاخص های حساسیت به انسولین شامل QUICKI (quantitative insulin sensitivity)، HOMA-IR(Homeostasis model assessment of insulin resistance) و HOMA-IR/1 بررسی شدند. از یاد آمد 24 ساعته خوراک جهت بررسی دریافت انرژی و مواد غذایی قبل و طی دوره روزه داری استفاده شد.
متوسط دریافت کل انرژی روزانه در زمان روزه داری 91/33±56 کیلوکالری کاهش یافت (0/005=p). پس از 30 روز مداخله Homa-IR/1، QUICKIو HDL-C بطور معنی داری افزایش یافتند (به ترتیب 0/001=P = 0/004،p و 0/005=p) و میزان گلوکز خون ناشتا به طور معنی داری کاهش یافت (p<0/005). پس از اتمام ماه رمضان، آنالیز رگرسیون خطی رابطه معنی داری را میان شاخص های HOMA-IR، HOMA-IR/1 و QUICKI با محیط دور کمر نشان داد (به ترتیب r= - 0/342، p<0/05، r= - 0/396،p<0/05، r=0/458، p<0/01).
این بررسی نشان داد که روزه در ماه رمضان علی رغم کاهش ناچیز در میزان کالری دریافتی سبب افزایش حساسیت به انسولین در افراد مبتلا به سندرم متابولیک می شود.