کاربرد مدل کوانتومی در رهبری پرستاری

مهارت های مدیریت سنتی شامل برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت و کنترل است و اما در سازمان های قرن 21 که بسیار پیچیده و با سرعت پیشرفت بالا هستند، این مهارت ها کافی نیستند.
عصر کوانتوم رودرروی ماست. هیچ قسمت از زندگی بشر بی تاثیر از رخداد تغییر و حقایق جدید آن نیست و اما تاثیر این عصر بر مدیریت و رهبری کوانتومی به تازگی شناخته و مورد بحث قرار گرفته است. اگر رهبران و سازمان هایشان بخواهند در عصر جدید پیشرفت کنند، باید جهش فکری و مهارتی جدید در مدیران با این شیوه رهبری پدیدار شود. مطالعات نشان می دهد که کمبود معنی داری در تعداد رهبران پرستاری وجود دارد و این در حالی است که با کمبود پرستار مواجه است. لذا می بایست رهبران پرستاری در تعیین خط مشی های بهداشتی و تدوین قوانین نقش داشته باشند. تقویت رهبری به اندازه تقویت مهارت های بالینی می تواند باعث ارتقاء حرفه پرستاری شود و البته پرستاران به ندرت در بالین بیمار اصول اساسی رهبری را بکار می گیرند.
مطابق رویکرد کوانتومی به مدیریت، مدیران پرستاری برای افزایش اثربخشی عملکرد خویش نیازمند داشتن رویکرد جدیدی به انسان، فرایندها و اشیاء هستند. هم چنین این مدل بیان می کند که ارتباط بین اشیاء، انسان ها، یا عناصر از خود اشیاء، انسان ها، یا عناصر مهم ترند.
چالش جدید در رهبری دوری از تمرکز، حفظ انعطاف پذیری و طراحی مجدد و ایجاد ساختاری برای حمایت از فرهنگ و هدف پیروان است. بنابراین تعریف جدید سیستم عبارت است از مجموعه ای از فرایندهای چرخشی که بین نظم و بی نظمی براساس نیازهای درخواستی سیستم حرکت می کند.
در مدل کوانتوم برای کارآمدی رهبران به هفت مهارت و هفت صفت و هفت اصل اشاره می شودکه او را به رهبر خدمتگزار مبدل می سازد. در این مقاله عوامل موثر بر رهبری کوانتومی و سازمان کوانتومی توضیح داده خواهد شد.