اثرات انجماد بروش شیشه ای شدن بر تحرک، میزان قابلیت بقاء و واکنش آکروزومی خودبخودی اسپرم انسان

امروزه، انجماد اسپرم انسان جهت پیشبرد روش های کمک باروری، در مراکز درمان ناباروری انجام می شود. در طول فرآیند انجماد، اثرات هیپواسموتیکی انجماد- ذوب مجدد، از تحرک، قابلیت حیات و بدنبال آن توان باروری اسپرم می کاهد؛ افزون بر این، محیطهای منجمد کننده متنوعی برای حفظ اسپرم از اثرات منفی فرآیند انجماد وجود دارد. هدف این مطالعه، مقایسه اثر انجماد شیشه ای شدن، در حضور و عدم حضورمحیط منجمد کننده بر کیفیت اسپرم انسان است. نمونه های منی 29 مرد مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری ابن سینا با پارامترهای طبیعی (بر طبق استاندارد WHO)، بروش خود تحریکی جمع آوری، و آنالیز مایع منی انجام گرفت. سپس، جهت انجماد در حضور (محیطHuman Sperm Preservation Medium) و عدم حضور محیط منجمد کننده (یعنی در حضور پلاسمای سمینال)، نمونه ها به دو بخش مساوی تقسیم شد. محیط منجمد کننده و نمونه منی، با یکدیگر مخلوط شده، درون نی مخصوص انجماد تقسیم گردید. نی حاوی مخلوط منی و محیط منجمد کننده، و همچنین سریعا و بدون محیط بطور مستقیم وارد تانک ازت مایع شده (انجماد شیشه ای شدن)، و حداقل بمدت یک هفته در ازت مایع نگهداری و سپس، مجددا ذوب و درصد تحرک با استفاده از میکروسکوپ نوری و قابلیت حیات و واکنش آکروزومی خودبخودی اسپرم، با رنگ آمیزی سه گانه هر دو نمونه مورد ارزیابی قرار گرفت. میانگین درصد تحرک، قابلیت بقاء و واکنش آکروزومی خودبخودی، در نمونه های پس از ذوب، در مقایسه با قبل از انجماد، کاهش معنی داری را نشان داد(001/0 P<). اما بیشترین میزان تحرک، در نمونه های منجمد شده، بدون محیط منجمد کننده و فقط در حضور پلاسمای سمینال بدست آمد. همچنین، تفاوت در قابلیت حیات و واکنش آکروزومی خودبخودی نمونه ها، در قبل و بعد از انجماد، کاملا معنی دار بود (001/0 P<)، ولی حضور، یا عدم حضور محیط منجمد کننده، اثری معنی داری بر قابلیت حیات و واکنش آکروزومی خودبخودی نداشت (05/0p>). نتایج این مطالعه نشان داد که ذخیره طولانی مدت در ازت مایع (196- درجه سانتی گراد)، از کیفیت پارامتر های اسپرم پس از ذوب مجدد می کاهد. از سوی دیگر، ارزیابی تحرک، قابلیت حیات و واکنش آکروزومی در اسپرم، قبل و بعد از انجماد نمایانگر این است که روش شیشه ای شدن بدون حضور محیط انجمادی و فقط با حضور پلاسمای سمینال، در مقایسه با محیط HSPM، کاهش کمتری در میزان تحرک، قابلیت حیات و واکنش آکروزومی خودبخودی اسپرم انسان ایجاد می کند.