رضایتمندی بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاع کمری از نوع دژنراتیومرکزی بعد از جراحی دکومپرسیون

تنگی کانال نخاع کمری یک بیماری شایع در سنین میان سالی و سالمندی در افراد مراجعه کننده به درمانگاه های ستون فقرات می باشد. بیماران غالبا با علایم عدم توانایی در ایستادن و راه رفتن و احساس درد یا بی حسی در اندام تحتانی و کمر و باسن، به دنبال ایستادن و راه رفتن مراجعه می نمایند. به منظور تشخیص، علاوه بر معاینه فیزیکی روش های پرتونگاری و ام آر آی در تعیین شدت و محل تنگی کاربرد ویژه ای دارند. راه حل قطعی در درمان این بیماری، جراحی و دکومپرسیون کانال نخاع می باشد؛ لیکن همیشه با رضایت کامل و طولانی مدت بیماران همراه نیست. این گزارشی از تجربه ما در یک مرکز دانشگاهی است.

 در این مطالعه گذشته نگر تعداد 38بیمار با میانگین سنی 56 سال که تحت جراحی دکومپرسیون کانال نخاع قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. از بیماران در خصوص میزان فعالیت قبل و بعد از جراحی پرسش به عمل آمد و میزان رضایت مندی آنان و عوارض محل پرسیده شد. زمان پیگیری بین 4-2 سال متغیر بود.

 در مجموع 30بیمار از عمل جراحی راضی و هیچ کدام از بیماران دچار عوارض جراحی نشده بودند. در 30 بیمار (79%) شدت کمردرد بیشتر شد؛ 29 بیمار (78%) بهبود توانایی در ایستادن و راه رفتن را تا 3 برابر اظهار کردند؛ و 29 مورد (57%) میزان برگشت به زندگی اولیه را به طور کامل به دست آمد.

 دکومپرسیون کانال نخاع در کوتاه مدت می تواند در بهبود علایم اندام تحتانی بیماران تاثیر به سزایی داشته باشد ولی قادر به بهبود درد کمر بیماران نمی باشد و با توجه به سن بیماران، میزان عوارض بسیار اندک است.