بررسی شیوع افسردگی پس از سکته ی مغزی و ارتباط آن با میزان ناتوانی و محل ضایعه ی مغزی

این بررسی یک مطالعه ی توصیفی تحلیلی و مقطعی است که در 6 ماهه ی نخست سال 1386 در بخش مغز و اعصاب بیمارستان خاتم الانبیاء زاهدان، پس از کسب تایید کمیته ی اخلاق دانشگاه، انجام گردید. تعداد 100 نفر بیمار مبتلا به سکته ی مغزی به روش نمونه گیری در دسترس در صورت تمایل و دارا بودن شرایط ورود به مطالعه و نداشتن شرایط حذف از مطالعه در ماه اول پس از سکته ی مغزی مورد ارزیابی قرار گرفتند. این بیماران با استفاده از پرسش نامه ی مشخصات دموگرافیک، آزمون افسردگی بک و شاخص ناتوانی بارتل ارزیابی شدند و داده ها با استفاده از آزمون تی و مجذور خی، با کمک نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از مجموع 100 بیمار مورد مطالعه (61 مرد، 39 زن) 42 نفر (42%) افسرده بودند. بین میزان ناتوانی جسمی پس از سکته ی مغزی بر اساس شاخص ناتوانی بارتل (60 < BI) و فراوانی افسردگی ارتباط معنی داری مشاهده شد (001/0P<) ولی بین افسردگی و محل ضایعه رابطه ی معنی دار مشاهده نگردید.
به نظر می رسد بین میزان ناتوانی جسمی ناشی از سکته ی مغزی و بروز افسردگی ارتباط معنی دار وجود دارد