تاثیر میزوپروستول واژینال و خوراکی در ختم حاملگی های سه ماهه دوم بارداری

با توجه به اینکه ختم حاملگی در سه ماهه دوم بارداری به علل گوناگون لازم می شود و عمل جراحی برای ختم حاملگی عوارض متعددی دارد، این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر میزوپروستول واژینال و خوراکی در ختم حاملگی های سه ماهه دوم بارداری(28-14 هفته) صورت گرفت.

این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی 60 زن باردار در سه ماهه دوم که کاندید ختم حاملگی بودند انجام گردید. بیماران به طور تصادفی در دو گروه 30 نفره برای دریافت میزوپروستول واژینال یا خوراکی قرار گرفتند. در ابتدا دوز 400 میکروگرم میزوپروستول به صورت واژینال یا خوراکی به بیمار تجویز گردید. سپس در صورت نیاز به تکرار، حداکثر تا 3 دوز(1200 میکروگرم) به فواصل هر 6 ساعت استفاده شد. به تمامی زنان شرکت داده شده در مطالعه حداکثر 48 ساعت پس از آخرین دوز مصرفی برای ختم حاملگی زمان داده شد و در صورت عدم دفع، از روش اکسی توسین غلیظ شده و در نهایت در صورت عدم موفقیت، از روش جراحی برای ختم حاملگی استفاده شد. تمامی بیماران 2 هفته پس از ختم حاملگی برای انجام سونوگرافی مجدد مراجعه کردند که در صورت مشاهده بقایای حاملگی، کورتاژ انجام گیرد. اطلاعات مربوط به بیماران از قبیل سن، گراویدیتی، سن حاملگی، سوابق بیماری و سابقه سزارین در فرم اطلاعاتی بیمار ثبت گردید. میزان موفقیت میزوپروستول در ختم حاملگی، فاصله زمانی تا دفع محصولات حاملگی و عوارض جانبی دارو در دو گروه مورد مطالعه مقایسه گردید. سپس داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند.

نتایج پژوهش نشان داد که 26 نفر (7/86%)در گروه واژینال و 13نفر (3/43%) در گروه خوراکی دفع کامل محصولات حاملگی داشتند(0006/0=P)، متوسط فاصله زمانی تا دفع محصولات حاملگی در گروه واژینال(2/4±2/9 ساعت) با گروه خوراکی(3/7±7/12ساعت) تفاوت معنی داری نداشت. عوارض جانبی شایع در گروه درمانی واژینال، تب و در گروه خوراکی، لرز و تب بود. از نظر میزان بروز عوارض جانبی تفاوت معنی داری در دو گروه مورد مطالعه مشاهده نشد. هیچگونه عارضه جانبی مهم مانند پرفوراسیون رحم یا خونریزی شدید در هیچیک از گروه های مورد مطالعه مشاهده نگردید.

میزوپروستول واژینال در مقایسه با روش مصرف خوراکی، روشی موثر در ختم حاملگی های سه ماهه دوم بارداری می باشد. عوارض جانبی این دارو برای بیمار قابل تحمل است.