بررسی تاثیر التهاب بر بیان نشانگرهای Ki67 و BCL-2 در ادنتوژنیک کراتوسیست

ادنتوژنیک کراتوسیست کیست ادننوژنیک تکاملی است ولی التهاب در دیواره بافت همبندی آن گزارش شده است. Ki67 نشانگر پرولیفراسیون بوده و BCL-2 پروتئین ضد آپوپتوز است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر التهاب بر بیان نشانگرهای Ki67 و BCL-2 در ادنتوژنیک کراتوسیست انجام شد.
این مطالعه گذشته نگر و توصیفی – تحلیلی بر روی بیست نمونه ادنتوژنیک کراتوسیست که به دو گروه ده تایی، ملتهب و غیرملتهب تقسیم شدند، صورت گرفت. از هر نمونه برشهای پنج میکرون و سه میکرون جهت رنگ آمیزی هماتوکسیلین–ائوزین و ایمونوهیستوشیمی تهیه و سپس رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با آنتی بادی های Ki67 و BCL-2 انجام شد. تعداد هسته و سیتوپلاسم سلول های اپی تلیالی رنگ گرفته شده با نشانگرهای Ki67 و BCL-2 در هزار سلول اپی تلیالی پشت سرهم به عنوان Labeling Index (L.I) بیان شد. دانسیته سلول های التهابی در عمق یک فیلد مجاور به غشای پایه ثبت گردید. سپس برای هر نمونه متوسط دانسیته سلول های التهابی و L.I پوشش اپی تلیالی ارزیابی و با هم مقایسه شدند. داده های به دست آمده توسط آنالیزRoc Curve وT test تحلیل شد.
Ki67 (L.I) در کل پوشش اپی تلیالی در ادنتوژنیک کراتوسیست ملتهب (88/0% ± 8/19%) و در غیرملتهب (03/1%± 9/17%) بود. (L.I)BCL-2 در کل پوشش اپی تلیالی ادنتوژنیک کراتوسیست ملتهب (09/1% ± 06/36%) غیرملتهب (75/0% ± 2/37%) بود. اختلاف بیان BCL-2 و L.I Ki67 بین کیست های ملتهب و غیرملتهب معنی دار بود (05/0 P<). در مقایسه هر فیلد، افزایش موضعی در بیان Ki67 و کاهش موضعی در بیان BCL-2 در کیست ملتهب نسبت به غیرملتهب مشاهده شد(001/0 p<).
التهاب متوسط تا شدید بر فعالیت تکثیر کلی اپی تلیوم کراتوسیست مؤثر است و باعث افزایش بیان Ki67 و کاهش بیان BCL-2 به ویژه در مجاورت غشای پایه می گردد.