ارزیابی کارایی ایمپلنت های دندانی plus Swiss با استفاده از معیارهای کلینیکی و رادیوگرافیک

یکی از انواع ایمپلنت های دندانی که در سال های اخیر عرضه شده، ایمپلنت «سوئیس پلاس»(Swiss plus) است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان بقای ایمپلنت های دندانی سوئیس پلاس و وضعیت سلامت بافت های نرم و سخت اطراف آن ها با استفاده از شاخص های رادیوگرافیک و کلینیکی است.

در این مطالعه مشاهده ای توصیفی گذشته نگر، 106 بیمار شامل 59 مرد و 47 زن با محدوده سنی 21 تا 76 سال مورد بررسی کلینیکی و رادیوگرافیک قرار گرفتند. بیماران به وسیله 271 ایمپلنت سوئیس پلاس درمان شدند که 205 ایمپلنت، حمایت کننده پروتزهای ثابت و 58 ایمپلنت، حمایت کننده پروتزهای متحرک بودند. معیارهای کلینیکی و رادیوگرافیک اطراف هر ایمپلنت اندازه گیری و ثبت شد. یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS و تست های آماری توصیفی، شامل محاسبه میانگین، فراوانی نسبی و ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند (05/0=).

میزان موفقیت ایمپلنت سوئیس پلاس تا زمان بارگذاری 8/97 درصد و تا پایان مطالعه 97 درصد بود. معاینات کلینیکی بافت نرم نشان داد که در اطراف هیچ کدام از آن ها ترشح چرک و فیستول وجود ندارد. در 9/55 درصد ایمپلنت ها شاخص پلاک صفر بود. شاخص خون ریزی در 66 درصد ایمپلنت ها صفر بود. میانگین عمق شیار لثه ای 32/2 میلی متر بود. میانگین تحلیل استخوان مارژینال 77/0 میلی متر بود. تحلیل استخوان لبه ای و عمق شیار لثه ای ارتباط مستقیم و معنا دار داشتند (01/0p<) و ارتباط بین تحلیل استخوان لبه ای و شاخص پلاک نیز مستقیم و معنا دار بود (05/0>p).

با توجه به محدودیت های این مطالعه، میزان بقای ایمپلنت های دندانی سوئیس پلاس 97 درصد و در محدوده موفقیت سیستم های مورد قبول دیگر است.