ارزیابی وضعیت آلودگی پنیرهای سنتی به سروتیپ های اشریشیاکلی در استان چهار محال و بختیاری

چکیده این مطالعه جهت ارزیابی پنیرهای سنتی تولید شده در استان چهار محال و بختیاری و آلودگی به سروتیپ E. coli 7:H157O که به عنوان یکی از مهمترین سروتیپ های بیماریزای انسان در سال های اخیر معرفی شده است طراحی و با اخذ نمونه های تصادفی از مکان های تولید و توزیع این فراورده به اجرا گذارده شد. ابتدا نمونه های پنیر(200 نمونه) در محیط غنی کننده انتخابی آبگوشت اشریشیا حاوی آنتی بیوتیک نوبیوسین کشت داده شد و سپس روی محیط انتخابی سوربیتول مک کانکی منتقل گردید. پرگنه های رشد کرده بر روی این محیط خالص سازی شده و سپس توسط آزمون های بیوشیمیایی و سروژیک مورد ارزیابی قرار گرفتند و سروتیپ های مختلف جدا و تعیین هویت شدند. از نمونه های مورد بررسی در 4 مورد (2درصد) سروتیپ 157O باکتری اشریشیاکلی جدا گردید. آلودگی پنیر های گاوی به این سویه 7/1 درصد و پنیرهای گوسفندی 84/3 درصد بود. از پنیرهای تولید شده از شیر بز سروتیپ فوق جدا نگردید. هیچکدام از سروتیپ های جدا شده در این مطالعه دارای پادگن 7H نبودند. از نمونه های پنیر سایر سروتیپ های باکتری E. coli نیز جدا شدند، به طوری که 17 درصد پنیرها به سایر سروتیپ های این باکتری آلوده بودند. در بین این سروتیپ ها، سویه های آنتروپاتوژن(86، O127O 126، O125، O114، O55، O44O)، (انتروتوکسیژن 20O و 128O) و وروتوکسیژن (‚26O و 111O)وجود داشتند. از این رو پنیرهای سنتی تولید شده می توانند به عنوان حامل بالقوه برای سروتیپ های مختلف باکتری اشریشیاکلی عمل نموده و این سروتیپ ها را به انسان منتقل نماید.