میزان فراوانی هپاتیت B، هپاتیت C و ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) در بیماران تالاسمی مراجعه کننده به بیمارستان شفا اهواز (1384 تا 1385) بر اساس شاخص های مولکولی

بیمارن تالاسمی بدلیل دریافت مکرر و طولانی مدت خون و فرآورده های خونی، در معرض آلودگی به هپاتیت های ویروسی نظیرهپاتیت B، هپاتیت C و همچنین ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) بوده و امروزه یکی از مشکلات مهم بهداشتی این بیماران کنترل و کاهش آلودگی به این ویروس ها است. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع شاخص های مولکولی هپاتیت B (HBV DNA)، هپاتیت C (HCV RNA) و HIV (HIVRNA) در میان بیماران تالاسمی می باشد.
مطالعه انجام شده مطالعه ای توصیفی از نوع مقطعی بوده و جمعیت مورد مطالعه 206 بیمار مبتلا به تالاسمی مراجعه کننده به مرکز هموگلوبینوپاتی و تالاسمی بیمارستان شفا اهواز از مهرماه 1384 تا اسفندماه 1385 می باشد. اطلاعات دموگرافیک و نتایج آزمایشات سرولوژیک HBsAg، Anti-HCV و Anti-HIV به روش الایزا از پرونده های بیماران استخراج شد. بر روی نمونه های سرمی جمع آوری شده به کمک پرایمرهای اختصاصی برای ناحیه Core آزمایش شناسایی HBV DNA به روش PCR و با پرایمرهای اختصاصی ناحیه ژنی 5 -UTR و gag به ترتیب آزمایش شناسایی HCV RNA و HIV RNA به روش RT PCR انجام گردید. آنالیز آماری نتایج آزمایشات توسط تست chi-square انجام گردید.(001/0 P<) از 206 بیمار مبتلا به تالاسمی 97 نفر (1/47درصد) مرد و 109 نفر (9/52درصد) زن بودند. محدوده سنی بیماران بین 2 تا 34 سال و میانگین سنی آنها 42/6± 16 سال بود. میزان شیوع HCV RNA در جمعیت مورد مطالعه 3/22درصد (206/46،95درصد CI:17.1-28.5) بود، در حالیکه هیچ یک از بیماران HBV DNA و HIV RNA مثبت نبودند. به طور معنی داری میانگین سنی بیماران HCV RNA مثبت بیشتر از بیمارانHCV RNA منفی بود (001/0 P<).
همچنین میان شیوع HCV RNA مثبت و طول مدت در یافت خون و تعداد دفعات خون ارتباط معنی داری وجود داشت (به ترتیب (001/0 P< و 01/0