ارزیابی شکستگی های پاتولوژیک در بیماران بستری شده در بیمارستان شهید مباشر همدان طی سالهای 76-1370

میزان شکستگی های پاتولوژیک بدلیل افزایش طول عمر از یکطرف و پیشرفت تکنیکهای تشخیصی از طرف دیگر، که موجب تشخیص و تمیز این شکستگی ها از نوع تروماتیک شده است، روبه به افزایش است. هدف اصلی از بررسی این نوع شکستگی ها در این مطالعه شناسائی عامل زمینه ای و نوع درمان بکار رفته آنها است.
این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی مقطعی است که به شکل گذشته نگر با استفاده از اطلاعات 63 پرونده بیماران مبتلا به شکستگی مرضی استخوان بستری شده در بیمارستان مباشر همدان طی سالهای 76-70 انجام گردید. اطلاعات بدست آمده پس از ثبت در چک لیست و استخراج نتایج به کمک روش های آمار توصیفی بیان شده و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
توزیع فراوانی جنسی در جمعیت مورد مطالعه عبارت بود از: زنان با فراوانی 33 نفر (4/52%) و مردان با فراوانی 30 نفر (6/47%). از نظر توزیع سنی، بیشترین فراوانی مربوط به گروه های سنی 20-11 سال و 70-61 سال هر کدام به میزان 14 نفر (2/22%) بود. از نظر میزان فراوانی محل سکونت 34 نفر (54%) شهری و 29 نفر (46%) ساکن روستا بودند. از نظر اتیولوژی شکستگی، استئوپروز پیری با تعداد 15 نفر (8/23%) بیشترین فراوانی و دیسپلازی فیبرو، هیپرپاراتیروئیدی و بیماری پاژه هر کدام به تعداد1 نفر (6/1%) کمترین فراوانی را داشتند. از نظر محل آناتومیک شکستگی بیشترین فراوانی مربوط به استخوان فمور با تعداد 34 مورد (54%) و کمترین فراوانی مربوط به استخوانهای لگن و متاکارپ هر کدام به تعداد 1 مورد (6/1%) بود. از نظر نوع درمان، جا اندازی باز با تعداد 38 مورد (3/60%) بیشترین فراوانی و درمان حمایتی با تعداد3 مورد (8/4%) کمترین فراوانی را داشت. از نظر نتایج درمانی زودرس اکثریت بیماران60 نفر (2/95%) پس از اقدامات درمانی با حال عمومی خوب مرخص شدند و 3 مورد (8/4%) به دلیل بیماری پیشرفته فوت نمودند.