بررسی فراوانی و فاکتورهای مساعد کننده چاقی و افزایش وزن در کودکان پیش دبستانی شهر یزد

چاقی از مشکلات مهم بهداشتی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است که در دهه های اخیر رو به افزایش می باشد. هدف از انجام این تحقیق تعیین فراوانی و ریسک فاکتورهای چاقی و اضافه وزن در کودکان پیش دبستانی شهر یزد بود.
این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 400 کودک 6 ساله(200 دختر و 200 پسر) به روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی از کودکان مراجعه کننده به پایگاه های سنجش سلامت شهر یزد در سال 85-1384 انتخاب شدند. قد و وزن کودکان اندازه گیری و نمایه توده بدنی(BMI) محاسبه و از چارت رشد NHNESIII که مورد قبول WHO می باشد استفاده شد. BMI بین صدک 95-85، به عنوان افزایش وزن و بالاتر از صدک 95 به عنوان چاقی در نظر گرفته شد. پرسشنامه با مصاحبه حضوری با والدین تکمیل و اطلاعات با نرم افزار SPSS Ver 11.5 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه8/3% از کودکان چاقی و3/4% افزایش وزن داشتند. فراوانی چاقی و اضافه وزن به ترتیب در پسران 5/5% و 5% و در دختران 2% و 5/3% بود. چاقی و اضافه وزن کودک با فعالیت فیزیکی، مدت زمان تماشای تلویزیون در روز و تعداد دفعات مصرف تنقلات، نوشیدنی های گازدار و غذاهای آماده در طی هفته ارتباط داشت(001%=P)، ولی با جنس و رتبه تولد کودک، سواد و سابقه چاقی در والدین ارتباط نداشت.
بر اساس نتایج این تحقیق اگر چه فراوانی اضافه وزن در این منطقه و در این گروه سنی در مقایسه با سایر مطالعات چندان بالا نیست، ولی در برنامه ریزی های بهداشتی جهت پیشگیری از چاقی باید به فاکتورهای مساعد کننده آن توجه داشت.