مقایسه سه روش PSIAC، MPSIAC، EPM در برآورد میزان فرسایش و رسوب در حوضه چهل چشمه استان فارس،

امروزه فرسایش خاک به عنوان خطری جدی برای رفاه انسان و حتی حیات او به شمار می آید که نه تنها سبب فقیر شدن خاک و متروک شدن مزارع و مراتع می گردد بلکه با رسوب مواد درآبراهه ها و مخازن سدها زیان های فراوانی را باعث می شود. جهت برآورد میزان فرسایش و تولید رسوب از روش های متعددی استفاده می شود که در مطالعه فرسایش و رسوب در حوزه چهل چشمه از سه روش EPM، PSIAC و MPSIAC استفاده شد. بررسی و تعیین میزان فرسایش خاک وتولید رسوب، انتخاب بهترین روش برآورد میزان فرسایش و رسوب در سطح حوضه، مشخص نمودن مناطق بحرانی فرسایش یافته و تعیین روش های مناسب برای کنترل فرسایش و کاهش تولید رسوب در هر واحد برنامه ریزی کاری و کل حوضه، از جمله اهداف این مطالعه بوده است.با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و تلفیق اطلاعات مختلف جمع آوری شده از حوضه، تخمین میزان فرسایش و رسوب با روش های EPM، PSIAC و MPSIAC در هر زیر حوضه و کل حوضه آبخیز انجام شد. سپس نقشه فرسایش ویژه و نقاط بحرانی تهیه گردید. اعداد به دست آمده توسط سه روش ذکر شده با مطالعات صحرایی و آمار رسوب ایستگاه بند بهمن مقایسه گردید که بر این اساس روش MPSIAC به عنوان بهترین روش تعیین شد.در حوضه مورد مطالعه، عوامل زیادی از جمله تخریب پوشش گیاهی، چرای مفرط و بی رویه به خصوص در مناطق حساس به فرسایش، تخریب مراتع و شخم در جهت شیب، باعث افزایش میزان فرسایش خاک می شوند.جهت کاهش میزان فرسایش توجه به این نکته حائز اهمیت است که 54/46 درصد اراضی حوضه از سازندهای حساس به فرسایش از جنس آهک و مارن های آهکی است لذا لازم است هر گونه پیشنهادی با توجه جدی به نوع و لیتولوژی سازندها انجام گیرد تا موثرتر واقع شود.