بررسی ارتباط ژنتیکی بین جمعیتهای خفاش گوش موشی کوچک (Myotis blythii) شمال دشت بین النهرین و کوه های زاگرس میانی در غرب ایران

خفاش گوش موشی کوچک Myotis blythii (خانواده Vespertionidae) بزرگترین گونه جنس Myotis در ایران محسوب می شود. مطالعات صورت گرفته در مورد ویژگی های ریختی این خفاش در مناطق مختلف ایران تفاوتهای قابل توجهی را نشان می دهد. تفاوتهای روشنی در شرایط اکولوژیک شمال دشت بین النهرین و زاگرس میانی وجود داشته و بنظر می رسد این تفاوتها باعث ایجاد تغییرات قابل توجهی در ویژگی های ریختی خفاش گوش موشی کوچک شود. در این مطالعه تعداد 29 صفت مورفولوژیک و نیز توالی های DNA سیتوکروم b میتوکندریایی جهت مطالعه و بررسی تفاوت موجود در جمعیتهای Myotis blythii ایرانی این دو محیط مورد استفاده قرار گرفت. قسمتی از ژن سیتوکروم b DNA میتوکندریایی نمونه های پرده بین انگشتی خفاشهای زنده با استفاده از دو آغازگر طراحی شده، تکثیر و سپس تعیین توالی شد تا مرزهای ژنتیکی و ارتباط فیلوژنتیک درون جمعیتهای خفاش گوش موشی کوچک Myotis blythii این دو منطقه مشخص شود. مقایسه بین اندازه جمجه نمونه های جمع آوری شده در این دو منطقه نشان داد که برخی از صفات مورفولوژیک دارای اختلاف معنی دار در جمعیتهای متفاوت می باشند. با این وجود براساس میانگین ضریب تغییرات (Coefficient of Variation،CD) بدست آمده مشخص شد که جمعیتهای این دو منطقه همپوشانی خوبی داشته و در سطح زیرگونه از هم جدا نمی شوند. آنالیز ملکولی توالی های DNA بدست آمده از ژن سیتوکروم b و بررسی های فیلوژنتیک در برنامه PHYLIP نشان داد که نمونه های کوه های زاگرس میانی و شمال دشت بین النهرین یک مقام تاکسونومیک را مشخص نمی کند. در حقیفت آنالیزهای ژنتیکی نشان داد که جمعیتهای این دو منطقه از نظر ژنتیکی، علیرغم وجود تفاوت در شرایط اکولوژیک، از یکدیگر قابل تشخیص نیستند.