تاثیر آموزش راهبرد خود نظارتی بر اصلاح رفتارهای دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش راهبرد خود نظارتی در دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه شهر تهران است. با استفاده از روش نمونه گیری انباشته، تعداد 5 نفر دانش آموز دارای اختلال نقص توجه مرضی کودکان براساس CSI -4 انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع طرح تک آزمودنی است که بر اساس آن دو رفتار مربوط به اختلال نقص توجه شامل توجه بر تکالیف خواندن و بی اجازه صحبت کردن در کلاس ریاضی، طی سه مرحله خط پایه شامل مشاهده فراوانی این دو رفتار در آزمودنی ها، مرحله مداخله شامل آموزش راهبرد خود نظارتی و ثبت فراوانی این رفتارها توسط آزمودنی ها و مرحله پیگیری بررسی تداوم زمانی اثر خود نظارتی بر رفتارهای مذکور مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش راهبرد خود نظارتی موجب افزایش میزان توجه و کاهش میزان بی اجازه صحبت کردن در دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه می شود.