تحلیل هندسی میکاشیستهای خاور باتولیت همدان

منطقه مورد مطالعه به وسعت 610 کیلومتر مربع در خاور باتولیت همدان و در بخش شمالی کمربند سنندج سیرجان قرار دارد. این منطقه به طور عمده از انواع میکاشیستها و اسلیت با راستای تقریبی شمال باختری- جنوب خاوری تشکیل شده است. سن این مجموعه (تکتونیتها، (tectonites مربوط به قبل از ژوراسیک است که در طی دو مرحله دچار دگر شکلی پلاستیک شده اند. این تکتونیتها بطور عمده از نوع S- L و در بعضی بخشها از نوع S هستند.
در فاز اول شیستوزیته اولیه(S) بطورموازی با لایه بندی اولیه تشکیل شده و دارای شیب و امتداد میانگین N135/56NE وN138/30SW است. در طی این فاز انواع خطواره های حاصل از ریز چین، کانی و سایه فشاری ایجاد شده است. طول موج ریز چینها به چند میلیمتر می رسد و بطور ناپیوسته با راستای N188/12 به دنبال هم قرار گرفته اند. کانی های ایجاد کننده خطواره ها شامل میکا و آمفیبول است و پورفیروبلاستهای استارولیت و گارنت خطواره سایه فشاری ایجاد کرده اند. پورفیروبلاستهای استارولیت نسبت به S قبل تا همزمان با تکتونیک و گارنت در قبل تا بعد از تکتونیک تشکیل شده اند. در این مرحله چینهای بین لایه ای (intrafolial fold) نیز از رگه های کوارتزی در بین شیستوزیته ایجاد شده است. فاز دوم دگر شکلی در نتیجه نیروهای جانبی با روند N56 ایجاد شده و بر اثر آن عناصر بافتی کنونی نمایان شده است که ساختار اصلی موجود در منطقه را تشکیل می دهند. سطح S در این فاز بر اثر چین خوردگی لغزشی - خمشی سطوحS ایجاد شده و سطح محوری چینها را با موقعیت N164/61NE و N154/64 SW تشکیل داده اند خطواره ثانویه نیز با راستا و میال میانگین N157/07 حاصل لولای این ریز چینها است. از خطواره های دیگر این فاز خطواره های تقاطعی و خطواره آندالوزیت است که همروند باL می باشند. چینهای بزرگ مقیاس از گونه طولی (longitudinal) بوده و بصورت تاقدیس و ناودیسهای متوالی با سطح محوری میانگین N148/74SW به موازات L قرار گرفته اند. عناصر زیر بافتی مسکویت و کوارتز در این فاز جهت یافته شده و همانند عناصر بافتی S، S وL تقارن ارتورومبیک دارند.