بررسی آثار محدودیت غذایی شدید در اوایل دوره پرورش و مکمل اسید آمینه در دوره تغذیه مجدد بر عملکرد جوجه های گوشتی

به منظور بررسی رشد و شاخص های لاشه در جوجه خروس های تحت محدودیت غذایی، آزمایشی در اوایل دوره پرورش انجام گرفت. جوجه های با محدودیت غذایی از 7 تا 14 روزگی مقداری غذا دریافت کردند تا معادلBW0.67*1.5 کیلوکالری انرژی به ازای هر پرنده در روز تامین گردد. از روز نخست تا 7 روزگی و از 14 تا 56 روزگی تمام پرندگان به صورت آزاد تغذیه شدند. جیره های پرندگان تحت محدودیت در مرحله بازگشت به تغذیه آزاد، یعنی در دوره آغازین و رشد، دارای اسیدهای آمینه متیونین و سیستین به میزان 15% بیشتر از توصیه (1994 NRC) بود. اختلاف معنی داری در درصد کبد، سینه، قلب، و درصد چربی کبد و لاشه میان پرندگان تحت محدودیت غذایی و گروه شاهد با تغذیه آزاد در 56 روزگی دیده نشد. وزن بدنی جوجه های با محدودیت غذایی به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد در 56 روزگی بود (P<0.05). با وجود این، جوجه های تحت محدودیت غذایی به طور معنی داری ضریب تبدیل غذایی کمتری در کل دوره پرورشی داشتند (P<0.05). پرندگان تحت محدودیت که جیره هایی با سطوح بالاتر اسیدهای آمینه گوگرددار را در دوره آغازین و رشد در مرحله بازگشت به تغذیه آزاد دریافت کردند، به طور معنی داری چربی محوطه شکمی کمتری در مقایسه با گروه شاهد داشتند (P<0.05).