تاثیر برخی منابع پروتئینی بر طول عمر، پروتئین و چربی بدن زنبورهای کارگر زنبور عسل اروپایی (Apis mellifera L.)

به منظور ارزیابی اثر تغذیه ای مواد پروتئینی مختلف در جیره های غذایی زنبوران عسل کارگر آزمایش هایی با 15 تیمار به صورت طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار روی زنبور عسل اروپایی (Apis mellifera L) انجام گرفت. در این آزمایش ها اثر تغذیه ای 15 تیمار روی مدت زمان مربوط به تلفات 50 درصد و طول عمر زنبورهای کارگر در قفس بررسی گردید. تاثیر تغذیه کیک های جانشین گرده گل، شامل پودر دانه سویا، پودرکنجاله سویا، پودر مخمر نانوایی، گلوتن گندم، پودر دانه سویا+کنجاله سویا، پودر دانه سویا+گلوتن گندم، پودر دانه سویا+مخمر، کنجاله سویا+گلوتن گندم، گلوتن گندم +مخمر، و مکمل گرده گل شامل گلوتن گندم +گرده، پودر دانه سویا+گرده، کنجاله سویا+گرده، مخمر نانوایی +گرده، و دو تیمار شاهد شامل گرده گل و عسل بر مقدار پروتئین و چربی لاشه زنبورها مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که مواد پروتئینی مختلف آثار متفاوتی بر طول عمر زنبورهای کارگر داشتند، به طوری که مکمل گلوتن گندم و جانشین سویا به ترتیب بیشترین (58/60 روز) و کمترین (53/10 روز) طول عمر زنبورهای کارگر را به همراه داشتند. مقدار مصرف غذا در تیمارهای مختلف مرحله انکوباتور تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0 <P). بیشترین درصد ماده خشک لاشه زنبورهای کارگر مربوط به تیمار سویا (34 درصد) و کمترین آن مربوط به تیمار مکمل مخمر (54/31 درصد) بود، که با هم تفاوت معنی داری نشان دادند (05/0 >P). بیشترین درصد پروتئین لاشه مربوط به تیمار مکمل گلوتن گندم (57/22 درصد) و کمترین آن مربوط به تیمار مکمل مخمر (01/20 درصد) بود. هم چنین، بیشترین درصد چربی لاشه در تیمار مکمل سویا (75/4 درصد) وکمترین آن در مکمل گلوتن گندم (84/3 درصد) دیده شد. نتایج نشان داد که می توان از موادی نظیر پودر سویا، کنجاله سویا، گلوتن گندم و مخمر نانوایی در تهیه کیک های جانشین و مکمل گرده گل در تغذیه زنبورعسل استفاده کرد.