بررسی ارتباط بین پروتئین واکنشی فاز حاد سرم و افزایش فشار شریان ریوی در بیماری های انسدادی مزمن ریه

در جریان بیماری های انسدادی مزمن ریه تولید عوامل التهابی از جمله پروتئین واکنشی فاز حاد افزایش می یابد که در ایجاد افزایش فشار خون ریوی نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین پروتئین واکنشی فاز حاد کمی سرم با تغییرات فشار شریان ریوی در بیماری های انسدادی مزمن ریه است.
این مطالعه آینده نگر به مدت یکسال (1386-1387) بر 55 بیمار سرپایی و بستری در بخش ریه بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام گرفته است. ابتدا بیماری های انسدادی مزمن ریه در بیماران ثابت شد. بیماران با عفونت فعال، بدخیمی، بیماری های بافت همبند، بیماری های قلبی از مطالعه خارج شدند. میزان فشار متوسط شریان ریوی توسط اکوکاردیوگرافی تعیین و همزمان سطح پروتئین واکنشی فاز حاد کمی سرم نیز اندازه گیری و با میزان فشار شریان ریوی مقایسه شد. جهت تحلیل روابط بین متغیرها از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی استفاده شد.
در این مطالعه40 نفر مرد و 15 نفر زن که مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی کل بیماران 67/63 سال با انحراف معیار 94/9 سال بود. بر اساس معیارهای طلایی، 28 نفر از مردان بیماری شدید یا خیلی شدید داشتند و در گروه زنان 7 نفر مبتلا به بیماری خیلی شدید بودند. در گروه مردان 33 نفر فشار متوسط ریوی خفیف و در گروه زنان 13 نفر در گروه خفیف جای داشتند. میانگین سطح میزان جریان هوای بازدمی در ثانیه اول در کل افراد 2/38 با انحراف معیار 39/17 بوده است. بر اساس تست پیرسون بین مقدار پروتئین واکنشی فاز حاد و میزان جریان هوای بازدمی در ثانیه اول رابطه خطی معکوس وجود دارد و بین مقدار پروتئین واکنشی فاز حاد و فشار متوسط شریان ریوی رابطه خطی مستقیم قوی وجود دارد.
افزایش فشار خون شریان ریوی در بیماری های انسدادی مزمن ریه به علت عوامل التهابی از جمله پروتئین واکنشی فاز حاد، ایجاد می شود. تعیین شدت فشار خون ریوی توسط آزمایش کم هزینه ای مانند پروتئین واکنشی فاز حاد کمی، آسان، در دسترس و سودمند خواهد بود.