مطالعه تاثیر تزریق ویتامین های A، C، A+C و AD3E بر روند ترمیم زخم و برخی از پاسخ های خونی در کپور معمولی، Cyprinus carpio

این پژوهش به منظور بررسی برخی پاسخ های خو نی و روند ترمیم زخم ایجاد شده، به صورت خطی در ناحیه ساقه دمی 17- ماهی کپور معمولی انجام شد. برای بهبود روند ترمیم زخم های پوستی، به ماهیان تحت شرایط آزمایشگاهی در دمای 18 120 گرم) به ± براساس وزن بدن ماهیان تزریق شد. ماهیان (به وزن 20 AD3E و A+C، A، C درجه سانتی گراد ویتامین های 50000 واحد بین المللی در هر کیلوگرم، ویتامین، 20000، با دوزهای 10000 A 10 گروه تقسیم شدند. تیمارها شامل ویتامین با دوز 20000 واحد A ویتامین) C+A 1000 میلی گرم در هر کیلوگرم، ترکیبی از ویتامین های، 500، با دوزهای 200 C 50000 واحد) AD3E با دوز 500 میلی گرم در هر کیلوگرم)، ویتامین ترکیبی C بین المللی در هر کیلوگرم و ویتامین در هر کیلوگرم)، اکسی تتراسایکلین E و 20 میلی گرم ویتامین D 10000 واحد بین المللی ویتامین 3، A بین المللی ویتامین به میزان 100 میلی گرم در هر کیلوگرم و یک گروه بدون هیچ تزریقی به عنوان گروه شاهد بودند. هم چنین تزر یق اک سی تتراسایکلین به میزان 100 میلی گرم در هر کیلوگرم در همه تیمارها برای جلوگیری از عفونت های باکتریایی صورت گرفت. از 20 و 30 روز پس از ایجاد زخم به صورت جداگانه، 15، 10، 5، هر تیمار از بافت زخمی و خون ماهیان در زمان های 0 نمونه گیری صورت گرفت. طی دوره 30 روز ترمیم زخم، به غیر از درصد تفکیکی گلبول های سفید تغییرات معنی داری بین درصد هماتوکریت، تعداد گلبول های قرمز و سفید دیده نشد. همچنین بین تیمارها تفاوت معنی داری در مقایسه روند ترمیم بافت وجود نداشت. بررسی های بافت شناسی نشان داد که محل زخم در همه تیم ارها در 30 روز به میزان برابر ترمیم یا فته بود. بنابراین تزریق ویتامین های مورد آزمایش در کپور معمولی تحت شرایط این مطالعه تاثیر معنی داری در بهبود روند ترمیم زخم نداشت.