تاثیر افزودن کتامین به داروی القای بی هوشی بر پاسخ قلبی عروقی به لوله گذاری تراشه

القاء بیهوشی و لوله گذاری تراشه باعث ایجاد تغییرات قلبی – عروقی می گردد. تاکنون چندین روش برای کنترل این تغییرات پیشنهاد شده است. این مطالعه جهت بررسی پایداری همودینامیکی در طی القاء بیهوشی و لوله گذاری تراشه با استفاده از تیوپنتال اضافه شده به فنتانیل یا کتامین، یا فنتانیل و کتامین انجام شد.
60 بیمار بزرگسال به طور تصادفی در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده به سه گروه مساوی تقسیم شدند: گروه اول تیوپنتال (4 میلی گرم بر کیلوگرم) + فنتانیل (3 میکروگرم بر کیلوگرم)، گروه دوم، تیوپنتال (4 میلی گرم بر کیلوگرم) + کتامین (1/0میلی گرم بر کیلوگرم) و گروه سوم تیوپنتال (4 میلی گرم بر کیلوگرم) + فنتانیل (3 میکروگرم بر کیلوگرم) + کتامین (1/0 میلی گرم بر کیلوگرم) به طور وریدی جهت القاء بیهوشی دریافت کردند. پاسخ همودینامیکی با ارزیابی تغییرات فشار خون و ضربان قلب بلافاصله قبل از لارنگوسکوپی و 1، 3، 5 و10 دقیقه بعد از آن ثبت شد.
تغییرات فشار خون و ضربان قلب در طی القا بیهوشی در گروه تیوپنتال - کتامین بیشتر از گروه تیوپنتال - فنتانیل و تیوپنتال - فنتانیل- کتامین بود (009/0= p). پس از لارنگوسکوپی فشار خون در گروه تیوپنتال - کتامین و تیوپنتال - فنتانیل نسبت به گروه تیوپنتال - فنتانیل-کتامین به طور معنی داری بیشتر (027/0= p) بود (گروه تیوپنتال - کتامین> گروه تیوپنتال - فنتانیل> گروه تیوپنتال - فنتانیل- کتامین). ضربان قلب پس از لارنگوسکوپی در گروه تیوپنتال - کتامین در مقایسه با گروه تیوپنتال - فنتانیل و تیوپنتال - فنتانیل - کتامین به طور معنی داری بالاتر (013/0= p) بود(گروه تیوپنتال - کتامین> گروه تیوپنتال - فنتانیل> گروه تیوپنتال - فنتانیل-کتامین). در گروه تیوپنتال - فنتانیل - کتامین بعد از لارنگوسکوپی نسبت به قبل از لوله گذاری فشار خون و ضربان قلب بدون تغییر ماند. تیوپنتال اضافه شده به فنتانیل و کتامین باعث کاهش بیشتری در ناپایداری همودینامیکی حین القاء بیهوشی و لوله گذاری تراشه نسبت به تیوپنتال اضافه شده به فنتانیل یا کتامین شد.