بررسی اثر آنتی اکسیدانی چهارگونه گیاهی زولنگ، چوچاخ، تلکا و خرمندی در مدل برون تن

تلکا، خرمندی، چوچاخ و زولنگ از جمله گیاهان بومی ناحیه شمال ایران می باشند که جایگاه ویژه ای در سبد غذایی مردم منطقه دارند. میوه خرمندی و تلکا مصرف خوراکی دارد و برگ چوچاخ و زولنگ نیز به عنوان سبزی در تهیه غذاهای محلی به کار می رود. هدف این مطالعه سنجش اثر آنتی اکسیدانی عصاره متانولی با بهره گیری از شش روش متفاوت برون تنی بوده است.
در این مطالعه تجربی اثر آنتی اکسیدانی با بهره گیری از روش های به دام اندازی رادیکال آزاد دی فنیل پیکریل هیدرازیل، نیتریک اکساید، هیدروژن پراکسید، لینولئیک اسید، قدرت احیاءکنندگی و شلاته کنندگی یون آهن مورد مطالعه قرار گرفت. محتوای فنلی و فلاونوئیدی با بهره گیری از روش رنگ سنجی فولین سیوکالتیو و روش آلومینیوم کلراید سنجیده شد.
غلظت مهار 50% در روش به دام اندازی رادیکال دی فنیل پیکریل هیدرازیل بدین ترتیب بود: عصاره چوچاخ < عصاره زولنگ < عصاره خرمندی < عصاره تلکا. عصاره های چوچاخ و زولنگ فعالیت بهتری را در مدل به دام اندازی نیتریک اکساید و هم چنین در مدل احیا آهن از خود نشان دادند که قابل مقایسه با ویتامین ث بود (05/0 p<).
عصاره های متانولی گیاه زولنگ و برگ چوچاخ فعالیت بهتری را نسبت به سایر نمونه های مورد مطالعه نشان دادند که احتمالا ناشی از محتوای بالای فنل و فلاونوئید موجود در آن ها بوده است.