نوآوری در سازمان ها بر مبنای کارآفرینی سازمانی

اهمیت و نقش کارآفرینی در توسعه اقتصادی و پیشرفت و پویایی جامعه بر کسی پوشیده نیست. به واسطه اشباع ظرفیت های شغلی در بخش دولتی و خصوصی و نرخ نسبتا بالای بیکاری به ویژه در بین دانش آموختگان دانشگاهی، توجه به رویکرد کارآفرینی مستقل و فردی بیش از پیش برجسته گشته است. اما کارآفرینی فقط در نوع فردی آن خلاصه نمی گردد؛ بلکه سازمان هایی نیز در سطح جهانی هستند که به منظور افزایش قابلیت های خود در محیط به شدت رقابتی امروز توجه به رویکردهای کارآفرینی درون سازمانی و کارآفرینی سازمانی را سرلوحه خود قرار داده اند. از آنجایی که اکثر سازمان ها در کشور ما از بهره وری، پویایی و قابلیت رقابت در فضای ملی و جهانی به حد کافی برخوردار نیستند، توجه به این مقوله می تواند در برون رفت از این شرایط تاثیر وافری داشته باشد. ضمن آنکه اعلام سال نوآوری و شکوفایی و آغاز دهه پیشرفت و عدالت نیز، این توجه را بیش از پیش طلب می نماید. در این نوشتار انواع کارآفرینی فردی، درون سازمانی و سازمان کارآفرین مورد مطالعه قرار گرفته و تفاوت ها، شباهت ها و شرایط تحقق هرکدام بررسی و در انتها نیز، نتیجه گیری و پیشنهادات اجرایی ارائه گردیده است.