سیاست تحول در نظام آموزش و پرورش کشور

تحول در نظام آموزش و پرورش کنونی کشور ضرورتی اجتناب ناپذیر است. تاکنون سیاست ها و راهبردهای مختلفی برای تحول در این نظام به کار گرفته شده که چندان موفقیت آمیز نبوده است. از آنجا که نظام آموزش و پرورش موجود، کهنه و وارداتی و تقلیدی و غربی بوده و خروجی آن یعنی دانش آموزان فارغ التحصیل، دارای ویژگی های شخصیتی مورد انتظار نمی باشند ، با اقدامات مدیریتی نمی توان عملکرد آن را اصلاح نمود، بلکه به تحول و مهندسی مجدد با رویکرد فرهنگ و ارزش های اسلامی نیازمند است. مهندسی و طراحی نظام موجود، سازگار با کارکرد «آموزش شغل» بوده گرچه چنین کارکردی هم به خوبی تامین نشده است. فلسفه آموزش و پرورش را باید «آموزش زندگی» با خود با دیگران در سایه «زندگی با خدا» منظور داشت و نظام آموزش و پرورش را متناسب با این فلسفه ، مهندسی و مدیریت فرهنگی نمود. مسجد به عنوان ساختار محوری، عالمان دینی به عنوان کارگزاران اصلی سازگار با فلسفه نظام آموزش و پرورش نوین می باشند.