بررسی تاثیر ارتعاش جهت کاهش درد عضلانی تاخیری قبل از تمرین درمانی

کوفتگی عضلانی تاخیری نوعی آسیب عضلانی شایع است که حین تمرین درمانی با انقباضات اسنتریک ایجاد می شود. این مورد می تواند با ایجاد درد سبب افت انگیزه و قطع تمرینات بیمار گردد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر ارتعاش (Vibration) بر کوفتگی عضلانی تاخیری بود. فرض ما بر این بود که تمرین ارتعاش، کوفتگی عضلانی تاخیری را کاهش خواهد داد.
30 مرد ورزشکار در دامنه سنی 26-18 سال در مطالعه شرکت کردند. ورزشکاران، حداقل سه سال سابقه فعالیت مستمر ورزشی داشتند. نمونه ها به طور تصادفی در دو گروه ارتعاش VT(15=n) و گروه بدون ارتعاش Non-VT(15=n) قرار گرفتند. اندازه گیری ها شامل زاویه فلکشن زانو(FANG)، آستانه درد فشاری(PPT)، درد عضلانی(SOR) از عضله چهارسر رانی راست و بیشینه نیروی ایزومتریک(MIF) از هر دو چهارسرها، باهم، بود. ارتعاش با فرکانس HZ50 به مدت یک دقیقه روی عضله چهارسررانی راست و چپ گروه VT اعمال شد. سپس هر دو گروه به تمرین اسنتریک پرداختند. تمامی عوامل 24 ساعت پس از تمرین دوباره اندازه گیری شد.
تمامی نمونه ها کاهش در MIF، PPT، FANGT و افزایش در SOR را در 24 ساعت پس از تمرین نشان دادند. اما یک تفاوت معنی دار آماری بین گروه VT و Non-VT در تمامی عوامل وجود داشت، MIF](000/0= P)، PT(001/0= P)، FANG (02/0= P) و VAS(003/0=P)[، که نشان دهنده تغییر کمتر عوامل اندازه گیری شده، قبل و بعد از مداخله در گروه ارتعاش می باشد.
تمرین درمانی همراه با انقباضات اسنتریک به طور قابل ملاحظه ای سبب کوفتگی عضلانی تاخیری می شود، اما کاربرد ارتعاش قبل از تمرین دارای یک اثر کاهنده مفید، در میزان کوفتگی عضلانی تاخیری می باشد.