ارتباط پریودنتیت مزمن با مقدار کلسترول، تری گلیسریدها و کلسترول LDL و HDL پلاسما در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی اهواز در سال87-86

هیپرلیپیدمی یکی از ریسک فاکتورهای اصلی بیماری های قلبی عروقی محسوب می شود. در سالیان اخیر شواهدی مبنی بر ارتباط بیماری های پریودنتال و افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی ارائه شده است. عفونتهای حاد سیستمیک یا مزمن موضعی مانند پریودنتیت می توانند موجب تغییرات در غلظت پلاسمایی سیتوکاین ها و هورمونها شده، که این منجر به تغییر در متابولیسم لیپیدها می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین پریودنتیت مزمن و سطح لیپیدهای پلاسمایی بوده است.
مطالعه بصورت مورد شاهدی انجام گرفت. 45 نفر از افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط یا شدید با حداقل دو پاکت پریودنتال با عمق 5 میلی متر در گروه مورد قرار گرفتند. 45 نفر دیگر نیز که از نظر پریودنتال، فاقد پریودنتیت بوده و از نظر سن و جنس با گروه مورد مطابقت داده شده بودند، به عنوان گروه شاهد انتخاب گردیدند. افراد مورد مطالعه در دو گروه هیچیک سابقه مصرف داروی آنتی هیپرلیپیدمیک، دیورتیک، کورتیکواستروئید واستروئیدهای آنابولیک یا ابتلا به دیابت، افزایش فشار خون یا بیماری های اندوکرینی دیگر یا تاریخچه سکته قلبی نداشتند. در ضمن افرادی که سیگار و الکل مصرف می کردند از مطالعه خارج شدند. نمونه های خون افراد جهت تعیین سطح لیپیدهای پلاسمایی در آزمایشگاه بیمارستان گلستان مورد بررسی قرار گرفتند. بین BMIهر دو گروه مقایسه گردید.
20 مرد و 25 زن با میانگین سنی 7/4±11/34 سال در گروه مورد و 22 مرد و 23 زن با میانگین سنی 0/5±36/35 سال در گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سطح کلسترول در گروه مورد mg/dl 7/29±11/218 در مقایسه با سطح آن درگروه شاهد mg/dl 2/48±31/162 تفاوت معناداری را نشان داد (001/0 = P). میانگین سطح تری گلیسرید نیز در گروه مورد نسبت به گروه شاهد به شکل معناداری بالاتر نشان داد: mg/dl 3/44 ± 7/192 در گروه مورد در مقایسه با mg/dl1/44±60/125 در گروه شاهد (001/0 = P). سطح کلسترول LDL، HDL نیز در گروه مورد نسبت به گروه شاهد بالاتر بوده اما تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نگردید. همچنین فراوانی افراد دارای TG و کلسترول پاتولوژیک(بالاتر از حد نرمال) در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بوده و آزمون Chi square اختلاف را معنادار نشان داد:(به ترتیب 001/0 =P برای TG و 005/0= P برای کلسترول)، اما در موردHDL، LDL چنین اختلافی مشاهده نشد. همچنین میانگین BMIدر گروه مورد kg/m23/2±27 و در گروه شاهد kg/m26/2±4/19 محاسبه شد که بطور معناداری در گروه مورد بالاتر می باشد (004/0= P).
یافته های این مطالعه نشان داد که هیپرلیپیدمی در افرادیکه از نظر سیستمیک سالم هستند با بیماری پریودنتال ارتباط دارد. البته با این مطالعه نمی توان تعیین نمود که آیا بیماری پریودنتال باعث افزایش لپپیدهای خون می شود یا هیپرلیپیدمی ریسک فاکتور مشترک بیماری پریودنتال و بیماری قلبی عروقی است.