نقش نهادهای غیر دولتی محله ای در تامین امنیت اجتماعی (با تکیه بر شهر تهران)

امنیت اجتماعی در کنار امنیت فردی یکی از نیازهای اساسی افراد بشر است که از آغاز زندگیاجتماعی پدیده ای قابل توجه بوده است (نظریه مازلو و هرزبرگ).
آن چه امروزه در شهرهای بزرگی مانند کلان شهر تهران مسئله امنیت اجتماعی را مهم ترمی نمایاند، رشد بی رویه این شهر از هر سو و اضافه شدن محله ها بدون ضابطه و عدم کنترلکافی بر آن است. هرچند افزایش امکانات و تج هیزات برای کنترل قهرآمیز جرم و بزه کاری تاحدودی چاره ساز است، ولی آن چه در این مقاله بدان اهمیت داده شده، مشارکت مردمی برایتامین امنیت محله ای در قالب گروه های غیر دولتی است. هدف این مقاله، بررسی اهمیتنهادهای محله ای غیر دولتی در تهران است که پس از تاسیس و استقرار، بستر لازم را برایتامین امنیت اجتماعی ایجاد می نماید و توسط مشارکت اجتماعی، افراد محله، به ویژه جوانان رابه طور داوطلبانه در تصمیم گیری و تعیین خط مشی های مربوط به محله، بر اساس زمینه هایمختلف فعالیت این گروه ها و سطح عملیات آنها دخالت می دهد. با استناد به نتایج پیمایشانجام شده درباره احساس امنیت در دو محله شهر ته ران (امیریه و شهرک ژاندارمری)، پایینبودن امنیت جانی و مالی و نیز احساس ناامنی برای کودکان زیر 10 سال، از جمله مواردنگرانی خانواده ها در تهران است. هم چنین درصد بالایی از افراد، آمادگی خود را جهتهمکاری در گروه های امنیتی محله ای در صورت تشکیل اعلام نموده اند و این امر بین افرادمجرد و متاهل و زن یا مرد تفاوت معناداری را نشان نداد.