تنوع جمعیتی درمنه دشتی در ایران براساس صفات کمی برگ و بذر و ارتباط آن ها با شرایط رویشگاهی

به منظور بررسی تنوع جمعیتی درمنه دشتی (Artemisia sieberi) براساس صفات کمی برگ و بذر، 34 جمعیت از این گونه واقع در 10 استان کشور انتخاب گردید. در هر یک از رویشگاه های فوق، پنج پایه به طور تصادفی انتخاب شد و جهت بررسی صفات برگ در فصل بهار و برای تعیین صفات بذر در فصل پاییز شاخه هایی از آن ها جدا شد. مهم ترین خصوصیات اقلیمی و خاکی رویشگاه این جمعیت ها نیز مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور گروه بندی جمعیت ها با استفاده از صفات مورد بررسی از تجزیه خوشه ایبه روش Complete با فاصله اقلیدوسی در نرم افزار Minitab استفاده گردید. سپس خصوصیات اقلیمی، ارتفاعی و خاکی براساس گروه بندی به دست آمده تجزیه واریانس شدند.
جمعیت های A. sieberi براساس صفات کمی برگ ها و بذر ها با استفاده از روش تجزیه خوشه ایبه پنج گروه تقسیم شدند. تجزیه واریانس این صفات نشان داد که بین آن ها از لحاظ کشش، مساحت، وزن تر، وزن خشک و رطوبت برگ، وزن هزار دانه، طول و عرض بذر اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1/ 0 درصد، از نظر قطر بذر اختلاف معنی داری در سطح احتمال یک درصد و از نظر خاکستر برگ اختلاف معنی داری در سطح احتمال پنج درصد وجود دارد.
همچنین تجزیه واریانس خصوصیات اقلیمی، ارتفاعی و خاکی رویشگاه های A. sieberi براساس گروه بندی جمعیت ها در دندروگرام حاصل از این صفات نشان داد که بین گروه ها از لحاظ میزان بارندگی سالانه اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1/ 0 درصد و از نظر متوسط حداکثر دما، حداکثر مطلق دما و کربن آلی اختلاف معنی داری در سطح احتمال پنج درصد وجود دارد. از بین صفات مورد مطالعه وزن خشک، وزن تر، مساحت و رطوبت برگ بیشترین تاثیرپذیری (پلاستیسیتی) و صفات طول و عرض بذر و ضخامت برگ کمترین تاثیرپذیری را نسبت به تغییرات شرایط رویشگاهی نشان دادند.