مناسبات عدالت و صلح جهانی از دیدگاه امام خمینی قدس سره

این نوشتار می کوشد مناسبات عدالت و صلح جهانی از منظر امام خمینی، بنیانگذار انقلاب اسلامی، را مورد بررسی قرار دهد. نگرش های موجود درباره مناسبات عدالت و صلح را می توان به دو دسته نگرش مادی و نگرش الهی تقسیم نمود.
در نگرش مادی، صلح به معنای نبود و توقف جنگ بوده و با عدالت هیچ مناسبتی ندارد، ولی در نگرش توحیدی، صلح بدون عدالت معنا نمی یابد؛ چنان که در نگرش توحیدی امام خمینی، صلحی که هدف آن توقف جنگ به تنهایی باشد، تامین کننده منافع ظالمان بوده و خود ظلمی مضاعف تلقی می گردد.
در بینش توحیدی امام خمینی، عدالت زمینه ساز صلحی حقیقی و پایدار است و از سویی، این صلح و امنیت گسترش دهنده عدالت بوده و تربیت انسان ها و سعادت بشر را که هدف انبیای الهی است، تحقق می بخشد.
امام خمینی ساختار ضدانسانی و ناعادلانه روابط بین الملل را مخل صلح و امنیت جهانی می داند. این ساختار ناعادلانه، ساختارهای فرعی ناعادلانه را شامل می گردد که هر کدام با شاخص های خود تامین کننده منافع ابرقدرت ها و مستکبران و تضییع کننده حقوق مظلومان است.