عوامل ایجاد تنش شغلی، نشانه های تنش و شیوه های رویارویی با آن در پرسنل پرستاری شاغل دانشگاه علوم پزشکی بیرجند 1386

پرستاری ازجمله مشاغل سخت و پر استرس است. این مطالعه با هدف تعیین عوامل ایجاد تنش شغلی، نشانه های آن و شیوه های مقابله با تنش در پرسنل پرستاری شاغل در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 161 نفر از پرستاران و بهیاران شاغل در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی بیرجند و نهبندان شرکت داشتند. پرسشنامه مدون استاندارد در چهار فرم کلی و با هدف جمع آوری اطلاعات فردی، تعیین عوامل ایجاد تنش شغلی، نشانه های تنش و شیوه های رویارویی با تنش طراحی گردید. عوامل ایجاد تنش شغلی بین حداقل 1 و حداکثر 10 نمره گذاری شد؛ نشانه های تنش با مقیاس شش گزینه ای (حد اقل صفر و حد اکثر5) وشیوه های رویارویی با مقیاس پنج گزینه ای (حد اقل صفر وحد اکثر4)نمره گذاری شد. اطلاعات جمع آوری شده به وسیله نرم افزارSPSS و آزمونهای آنالیز واریانس چند متغیره و تی مستقل درسطح معنی داری 05/0p تجزیه و تحلیل شد.
بیشترین عوامل ایجاد تنش شغلی براساس میانگین رتبه ای مربوط به عدم محاسبه شغل پرستاری در ردیف مشاغل سخت و زیان آور (2/4±33/21)، تبعیض در پرداخت کارانه ها و پر کیس ها (06/4±3/20) و عدم احساس امنیت شغلی(9/3±52/19) و کمترین عوامل مربوط به کار توام با تحصیلات دانشگاهی(1/2±74/8)، رفتار نامناسب همکار (52/2± 08/10) ومشکلات با زیردستان (56/2±24/10)بود. بیشترین نشانه های تنش براساس میانگین رتبه ای نگرانی (2/7±6/43)، سردرد (6/6±96/39)، اختلالات خواب(5/6±09/39)وکمترین نشانه هامصرف مشروبات الکلی (2/2±73/11)، مصرف موارد مخدر(3/2±74/11) وسیگار (5/2±73/12) بود. بین استفاده از سه روش رویارویی با تنش (مساله مدار، هیجان مدار و بی اثر) اختلاف آماری معنی داری وجود داشت. میانگین استفاده از روش حل مساله نسبت به دو روش دیگر بیشتر بود.
با توجه به این که تنش شغلی بر کیفیت مراقبتهای پرستاری، هزینه پرسنلی و درمانی وسلامت جسمی و روانی پرستاران تاثیر می گذارد، اقدامات لازم در کاهش عوامل تنش زای این قشر جامعه ضروری است.