بررسی استحکام برشی قدرت اتصال ماده Core Max II® به عاج دندان گاو

هدف تحقیق: بررسی میزان استحکام برشی بین عاج دندان گاو و ماده Core Max II® و مقایسه آن با ماده® Para Core.
تعداد 60 دندان سالم سانترال دائمی گاو انتخاب شد و سپس نمونه ها به چهار گروه پانزده عددی تقسیم شدند. استوانه هایی به قطر 3 میلی متر و ارتفاع 5 میلی متر از Core Max II® با سه روش به عاج دندان گاو متصل شده و سپس با ماده Para Core® مقایسه شدند. گروه ها تحت 500 سیکل ترموسایکلینگ بین دمای 5 و 55 درجه سانتی گراد قرار گرفته و برای به دست آوردن استحکام اتصال برشی دندان ها درون دستگاه ® Instron قرار گرفته و نتایج ثبت گردید.
گروه اول: نیروی برشی معادل صفر مگاپاسکال: Core Max II® گروه دوم: نیروی برشی معادل 27/1 مگاپاسکال: Core Max II® + Etching گروه سوم: نیروی برشی معادل 12/10 مگاپاسکال: Core Max II® Bonding ++ Etchingگروه چهارم: نیروی برشی معادل 95/5 مگاپاسکال: Bonding + Para Core® + Etchingیافته فرعی: میانگین ضخامت های مینا در سطح باکال در قسمت های اینسایزال معادل 051/1 میلی متر، 3/1 میانی معادل 208/1 و 3/1 ژنژیوالی معادل 843/0 میلی متر و در سطح لینگوال در قسمت 3/1 ژنژیوالی معادل 843/0 میلی متر است. 1.ماده Core Max II® با توجه به آزمایش های انجام شده به تنهایی قدرت چسبندگی به عاج دندان گاو را ندارد و عمل اچینگ باعث استحکام بیش تر اتصال برشی این ماده به عاج دندان ها می شود.
2.ماده Core Max II® توسط عمل اچینگ و باندینگ می تواند به عاج چسبندگی پیدا کرده و استحکامی معادل 12/10 مگاپاسکال را ایجاد کند که قدرت اتصال این گروه نسبت به سایر گروه ها به طور معناداری بیش تر است.
3.استحکام برشی Core Max II® پس از عمل اچینگ و باندینگ به طور معناداری از ماده Para Core® بیش تر است.
از میانگین ضخامت هایی که در مینای سطح باکال و لینگوال به دست آمد می توان گفت که میانگین ضخامت مینای سطح باکال بخصوص در قسمت 3/1 میانی (208/1 میلی متر) بیش تر از سطح لینگوال است لذا جهت تحقیقات دندان پزشکی برای دسترسی به عاج دندان گاو بهتر است از سطح باکال این دندان ها استفاده شود تا برای رسیدن به عاج، اطمینانی در جهت جلوگیری از اکسپوز پالپ دندان باشد.