بررسی رابطه میان میزان شیوع بی اختیاری ادراری استرسی پس از زایمان و روش زایمان در زنان پرایمی پار

بی اختیاری ادراری (Urinary Incontinence: UI) عبارت است از نشت غیرارادی ادرار. بی اختیاری استرسی (Stress Urinary Incontinence: SUI) به معنای دفع ناگهانی ادرار در زمان افزایش فشار داخل شکم مثل خندیدن، سرفه کردن، تغییر وضعیت یا پریدن است. اصولا بی اختیاری ادراری به عنوان یک مشکل اجتماعی، بهداشتی و روانی در افراد مبتلا مطرح است و بیمار را چه از نظر جسمی و چه از روحی آزار می دهد. در حدود 8-4 درصد جمعیت جهان از این مشکل رنج می برند.
با توجه به اهمیت موضوع، این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع بی اختیاری ادراری استرسی پس از زایمان و رابطه آن با نوع روش زایمان در زنان پرایمی پار ترتیب داده شده است.
در این مطالعه آینده نگر مقطعی که طی سال 1382 در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد، تعداد 1000 خانم پریمی پار که هیچ سابقه ای از بیماری های دستگاه ادراری نداشتند، انتخاب شدند و چهار ماه بعد از زایمان پرسشنامه ای را تکمیل کردند. داده های جمع آوری شده در بانک اطلاعاتی نرم افزار آماری SPSS ذخیره سازی و طبق روش آماری Chi-Square تحلیل شده است.
تعداد 702 خانم پرسشنامه را تکمیل کردند که در کل 2/70 درصد از سؤالات پاسخ داده شده است. نتایج نشان می دهد 1/14 درصد از پاسخ دهندگان از بی اختیاری ادراری رنج می برند که در این میان 357 نفری که تجربه زایمان واژینال را گذرانده اند، 9/1 درصد بیش تر در معرض ابتلا بوده اند. این در حالی است که در بقیه خانم ها که زایمان سزارین داشتند، این درصد ابتلا تا 2/12 درصد کاهش یافته است. شیوع بی اختیاری ادراری در میان مادرانی که به علت عدم پیشرفت زایمان، سزارین شده بودند، تا 25 درصد افزیش نشان می دهد، در حالی که در سزارین انتخابی تنها 7/10 درصد افراد از بی اختیاری ادراری رنج می برند. این مطالعه نشان داد که شیوع بی اختیاری استرسی ادرار مادران با وزن جنین متولد شده و (Body Mass Index: BMI) قبل از حاملگی مادر ارتباط مستقیم دارد (30(BMI>. این مطالعه بیان می کند که نوع زایمان، اعم از واژینال یا سزارین تاثیری بر میزان شیوع بی اختیاری ادراری ندارد. البته شیوع بی اختیاری ادراری در سزارین انتخابی به طور معنادار کم تر است. همچنین بین فراوانی بی اختیاری ادراری و عواملی چون سن مادر، سن حاملگی، وزن جنین، دور سر جنین، طول مدت مرحله دوم زایمان، استفاده از اپیزیوتومی و پارگی خودبه خود واژینال درجه 2 و بالاتر ارتباط معناداری حاصل نشده است.
مطالعه ای که در این مقاله ارائه شده نشان می دهد که سزارین انتخابی می تواند باعث کاهش شیوع SUI شود. از طرفی BMI بالای مادر و وزن بالای جنین احتمال ابتلا به SUI را در زایمان واژینال بالا می برد.