بررسی کلینیکی و رادیوگرافی درمان ضایعات استخوانی دو یا سه دیواره با استفاده از Neo-os ایرانی

بیان مساله: یکی از مهم ترین چالش (challenge) های رشته پریودنتیکس، ضایعات استخوانی عمیق به ویژه ضایعات زاویه دار (angular) است که شاید بیش ترین نقش را بعد از ضایعات فورکا در از دست رفتن دندان ها داشته باشد. تاکنون درمان های Resective و Regenerative با مواد پیوندی متعددی صورت گرفته است.
هدف از مطالعه حاضر بررسی کلینیکی و رادیوگرافی درمان ضایعات استخوانی دو یا سه دیواره با استفاده از Neo- os ایرانی است.
روش تحقیق: تحقیق حاضر یک مطالعه مداخله ای (interventional) و یا کارآزمایی بالینی(clinical trial) است. این مطالعه روی 12 ضایعه استخوانی دو یا سه دیواره در بیماران بین سن 20 تا 50 سال با متوسط سنی 36 سال صورت گرفته است. ضایعات مورد نظر از طریق جراحی و با استفاده از Neo- os ایرانی تحت درمان قرار گرفتند. متغیرهای(Pocket Probing Depth)PPD و CAL (Clinical Attachment Level) قبل از جراحی و 6 ماه بعد از جراحی ثبت و مقایسه گردیدند. همچنین PI (Plaque Index) بیمار هر ماه به مدت 6 ماه ثبت گردید. میزان بازسازی استخوان (Bone Fill) نیز با استفاده از رادیوگرافی (RVG) Radio Visio Graphy قبل از جراحی و 6 ماه بعد از جراحی محاسبه و با روش درمانی flap curettage مقایسه گردید.
در مورد PPD میانگین قبل از جراحی mm 16/7 و 6 ماه بعد از جراحی m 16/4 است که این میزان کاهش در میانگین PPD از نظر آماری معنادار است. در مورد CAL میانگین قبل از جراحی mm 66/6 و 6 ماه بعد از جراحی mm 25/4 است که این میزان کاهش در میانگین CAL نیز از نظر آماری معنا دار است.
در مورد Bone Fill میانگین روش درمانی با Neo- os mm 64/1 و میانگین روش درمانی mm Flap Curettage 19/1 است. علی رغم بالا بودن میانگین Bone Fill در روش درمانی با Neo- os این میزان از نظر آماری معنادار نیست.
بنابراین با توجه به نتایج فوق می توان استفاده از ماده Neo- os ایرانی را به عنوان یک ماده پیوندی در روش Regenerative توصیه کرد. به هر حال مطالعات بیش تر با حجم نمونه بالاتر، مشاهدات طولانی مدت و نیز بررسی هیستولوژیک، برای ارزیابی کامل این ماده به منظور درمان ضایعات استخوانی نیاز ضرورت دارد.