بررسی پدیده های صوتی پیش عصبی (OAEs) در حلزون شنوایی کودکان هنجار

پدیده های صوتی پیش عصبی (preneural) یا گسیل های صوتی گوش(Otoacoustic Emissions- OAEs) اصواتی هستند که به طور خودبه خود یا در پاسخ به تحریک صوتی در داخل حلزون شنوایی تولید می شوند.
این پدیده در نتیجه فعالیت بیومکانیک میکروسکوپیک سلول های مویی خارجی (Outer Hair Cells) در داخل حلزون شنوایی سالم است. اثر بارز جنس وبرتری گوشی بر پاسخ های ثبت شده آزمون OAEs در مطالعات دریسکول (Driscoll)، نوزا (Nozza)، مورلت (Morlet) و ایدان(Aidan) و همکارانشان گزارش شده است.
این پژوهش با هدف بررسی مشخصات فیزیکی گسیل های صوتی خودبه خود ی و برانگیخته به شیوه های مختلف در کودکان دبستانی با شنوایی هنجار در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفته است.
پژوهش حاضر در گروه شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران با مطالعه بر روی شنوایی 100 داوطلب پسر در محدوده سنی 7 تا 11 سال، با میانگین سنی 1/9 سال صورت پذیرفت. در هیچ یک از افراد مورد مطالعه، سابقه بیماری های گوش و کاهش شنوایی وجود نداشت. فشار گوش میانی تمام گوش ها بین 100 – تا 25+ دکا پاسکال و رفلکس صوتی دگر سویی هنجار و آستانه های تون خالص، مساوی یا کم تر از 20 دی سی بل HL در فرکانس های 250 تا 8000 هرتز در نظر گرفته شد.
نتایج این بررسی نشان می دهد که 31 درصد از افراد مورد مطالعه، واجد گسیل های صوتی خودبه خود ی بوده اند که البته تعداد، میانگین فرکانس و میانگین دامنه گسیل های بین گوش راست و چپ، تفاوت معناداری نشان ندادند.
در این پژوهش تمامی افراد مورد مطالعه داری گسیل های صوتی برانگیخته گذرا بودند که میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ تفاوت معناداری نشان دادند (p<0.05) که این تفاوت مبین فراوانی بیش تر دامنه ها در گوش راست است. گسیل های صوتی برانگیخته حاصل از اعوجاج نیز در افراد مورد مطالعه بررسی گردید. تمامی افراد مورد مطالعه داری این گسیل بودند و میانگین دامنه این گسیل ها نیز در گوش راست و چپ افراد دارای تفاوت معنا دار نبود. در این پژوهش همچنین رابطه میان دامنه گسیل ها در گوش چپ و راست با برتری طرفی در افراد مطالعه شد. نتایج این پژوهش با نتایج پژوهش های مشابه در دیگر کشور های جهان قیاس شده است.
بحث: در پژوهشی که انجام شد از 100 فرد مورد مطالعه، 31 نفر (31درصد) دارای گسیل صوتی خودبه خود ی گوش (SOAEs) بودند و این گسیل ها در یک یا چند فرکانس و به صورت یک یا دو گوشی مشاهده شد. درصد کسب شده در این پژوهش(31 درصد) با مطالعات انجام شده در این زمینه تطابق کمی دارد. محدوده فرکانسی گسیل های صوتی خودبه خود ی گوش در پژوهش حاضر بین 400 تا 6000 هرتز - با میانگین حدود 2500 هرتز - به دست آمد که مطابق با مطالعات دیگر است. محدوده دامنه گسیل های صوتی خودبه خود ی گوش در پژوهش حاضر بین 24- تا 5 دسی بل SPL (با میانگین حدود 13- دسی بل). در آزمون SOAES میانگین دامنه و فرکانس گسیل ها در گو ش های راست و چپ، تفاوت معناداری نداشتند که مطابق با مطالعات مشابه است. درآزمون TEOAEs، مقایسه دامنه پاسخ در رابطه با گوش های راست و چپ برتری جهتی انجام گرفت که نتایج آن با پژوهش های مشابه تطابق نسبی داشت. در آزمون TEOAEs، میانگین دامنه پاسخ کلی و میانگین دامنه گسیل ها در فرکانس های 1 و 3 کیلو هرتز در گوش راست و چپ تفاوت معناداری نشان دادند که این تفاوت بیانگر فراوانی بیش تر دامنه گسیل ها در گوش راست بود. حسب آزمون TEOAEs میانگین دامنه گسیل ها، در هیچ یک از فرکانس های مورد بررسی در گوش های مورد آزمایش، بین افراد راست برتر و چپ برتر، تفاوت معناداری وجود ندارد که با مطالعات کی و مک فرسون در سال 2002 مطابقت دارد. در آزمون DPOAEs، فراوانی دامنه ها برای گوش های مورد آزمایش راست و چپ به دست آمدند و مقایسه دامنه در رابطه با گوش های راست و چپ و برتری جهتی انجام گرفت که نتایج آن با مطالعات دیگر همخوانی دارد. در آزمون DPOAEs میانگین دامنه گسیل ها در فرکانس های 1611، 2026 و 2564 هرتز در افراد راست برتر و چپ برتر تفاوت معناداری داشتند که این تفاوت نشان دهنده فراوانی بیش تر دامنه ها در افراد چپ برتر است. این نتایج مغایر با مطالعه کلمنت (Clement) و همکاران او در سال 2001 است که برتری جهتی را بر دامنه گسیل های صوتی حاصل از اعوجاج در تمامی فرکانس ها بی تاثیر بیان کردند.