بررسی آثار ضدباکتریایی عصاره های نعناع، شیرین بیان، پونه، بابونه و آویشن بر هلیکوباکتر پیلوری

هلیکوباکتر پیلوری، یک عامل مهم در ایجاد گاستریت مزمن، زخم معده و اثنی عشر محسوب می شود و همچنین احتمال میرود که در ایجاد آدنوکارسینومای دیستال معده نیز نقش داشته باشد. عفونت ایجاد شده توسط هلیکوباکترپیلوری می تواند به زخم های مزمن معده و اثنیعشر منجر شود که عواقب وخیم تر آن به شکل آتروفی و متاپلازی معدهای در بافت ها ظاهر می گردد. افزایش روزافزون مقاومت دارویی هلیکوباکترپیلوری به آنتیبیوتیک های رایج، هدف این مطالعه بود و در جریان مطالعه، تاثیر پنج گونه از گیاهان افزودنی در موادغذایی از نظر خاصیت ضدباکتریایی علیه هشت سویه هلیکوباکترپیلوری مورد بررسی قرار گرفت.
گیاهانی که علیه هشت سویه هلیکوباکتر پیلوری انتخاب شدند عبارت بودند از: نعناع، شیرین بیان، پونه، بابونه و آویش. عصاره های الکلی و آبی با روش انتشار در آگار بر روی هلیکوباکتر پیلوری های جدا شده از بیماران مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان شریعتی تهران مورد بررسی قرار گرفت.
از بین عصاره های آبی حاصل از گیاهان مورد مطالعه از نظر اثر ضدباکتریایی، عصاره نعناع بیش ترین اثر ضدهلیکوباکترپیلوری را داشت (میانگین قطر هاله عدم رشد 14 میلی متر) و بعد از آن به ترتیب شیرین بیان، پونه، بابونه و آویشن قرار داشتند. در میان عصاره های الکلی، عصاره نعناع با میانگین 10 میلی متر اثربخش بود و پس از آن، شیرین بیان، پونه و آویشن دارای فعالیت ضدباکتریایی بودند.
با توجه به این که عصاره های آبی، الکلی مربوط به نعناع و شیرین بیان دارای فعالیت ضدباکتریایی بالاتر هستند، شناسایی ماده مؤثر این گیاهان به عنوان یک ترکیب مؤثر ضدمیکروبی گام بعدی در این راستا محسوب می شود و شناسایی آثار ضدمیکروبی دیگر گیاهان افزودنی در موادغذایی امری ضروری به نظر می رسد.