شاخص های هپاتیت B و C در بیماران تالاسمی و دیالیزی خراسان جنوبی بیرجند در سال 86

سابقه و هدف هپاتیت B و C شایع ترین علل هپاتیت ویروسی در بیماران تالاسمی و دیالیزی می باشند. یکی از مهم ترین عوامل خطرساز در این دو گروه، سابقه تزریق خون است. این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع هپاتیت B و C در این گروه از بیماران انجام شده است.
مواد و روش ها این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی بر روی تمام بیماران تالاسمی استان خراسان جنوبی و بیماران دیالیزی شهرستان بیرجند انجام شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. نمونه ها جهت بررسی HBs Ag، HBs Ab، anti-HBc و anti-HCV به روش الایزای نسل سوم آزمایش شدند. نتایج با نرم افزار 14 SPSS و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها از 38 بیمار تالاسمی، 21 نفر مذکر(1/54%) و 17 نفر مؤنث(9/45%) بودند. کلیه بیماران واکسن هپاتیت B را دریافت کرده بودند. در 8/56%(21 نفر) anti-HBs مثبت بود(8/72-8/40 = 95% CI). در گروه بیماران دیالیزی از 30 بیمار، 7/66% مرد بودند. 7/36% بیماران سابقه واکسیناسیون داشتند. در 7/6% بیماران HBs Ag، در 7/26% anti-HBs و در 7/16% anti-HBc مثبت گزارش شد(30- 4/3 = 95% CI). بین شیوع HBs Ag و دفعات دیالیز در هفته اختلاف معنی داری مشاهده نشد.
نتیجه گیری میزان شیوع هپاتیت C در بیماران تالاسمی و دیالیزی صفر و میزان شیوع هپاتیت B در بیماران تالاسمی و دیالیزی تحت مطالعه 3% برآورد شد. با توجه به این که هنوز واکسن مؤثری برای هپاتیت C وجود ندارد، برنامه انتخاب و غربالگری اهداکنندگان به طور مؤثری توانسته است شیوع و بروز این عفونت را در دریافت کنندگان مکرر خون کاهش دهد.