مقایسه عمل پروبینگ و تزریق هوا با پروبینگ و تزریق سالین در مبتلایان به انسداد مادرزادی مجرای اشکی

انسداد مادرزادی مجرای اشکی یکی از علل شایع اشک ریزش و دفع موکوئید یا موکوپرولانت در کودکان می باشد. شایع ترین محل انسداد در محل دریچه هاسنر می باشد. در حدود 20 درصد از شیرخواران اشک ریزش دارند که در بیش از 90 درصد، تا قبل از پایان سال اول زندگی خود به خود بهبود می یابد. این مطالعه با توجه به این که تزریق هوا خطر آسپیراسیون را ندارد، جهت مقایسه با روش تزریق سالین از تزریق هوا استفاده شد. مقایسه میزان موفقیت روش معمول (پروبینگ و تزریق سالین) با روش پروبینگ و تزریق هوا در کودکان زیر 2 سال هدف این تحقیق بوده است.
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی انجام شد که در آن 61 کودک (بین 9 تا 24 ماه) (76 چشم) مبتلا به انسداد مادرزادی مجرای نازولاکریمال که به درمان های غیر جراحی پاسخ ندادند، به طور تصادفی در یکی از گروه ها تحت درمان قرار گرفتند. بیماران با استفاده از مقیاس اشک ریزش مانک (Munk) قبل و بعد از پروبینگ ارزیابی شدند. در همه کودکان بعد از پروبینگ، قطره آنتی بیوتیک و ماساژ کیسه اشکی توصیه گردید و در 3 نوبت به ترتیب 2 هفته، 1 ماه و 3 ماه بعد از عمل موفقیت هر دو روش ارزیابی شد. تعداد اندکی از بیماران به علت عدم مراجعه در پی گیری های منظم از مطالعه حذف شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری مجذور کای استفاده شد.
از تعداد 34 چشم متعلق به جنس مذکر در پی گیری نهایی (3 ماه بعد از عمل) 33 چشم و از 42 چشم جنس مونث، 39 چشم (9/92 درصد) بهبود یافتند. از مجموع 30 بیمار (36 چشم) که تحت عمل پروبینگ و تزریق سالین قرار گرفتند، 2 هفته بعد از عمل 31 چشم (1/86 درصد) 1 ماه بعد از عمل، 34 چشم (4/94 درصد) و 3 ماه بعد از عمل 34 چشم (4/94) بهبود یافتند. از 31 بیماری (40 چشم) که تحت عمل پروبینگ و تزریق هوا قرار گرفتند، این نتایج بعد از عمل به دست آمد: 2 هفته بعد از عمل 33 چشم (5/82 درصد)، 1 ماه بعد از عمل 38 چشم (95 درصد) و 3 ماه بعد از عمل 38 چشم (95 درصد) بهبود یافتند.
با توجه به این که تزریق هوا خطر آسپیراسیون را ندارد و نتایج آن مشابه با روش معمول می باشد، پیشنهاد می گردد که به جای تزریق سالین از هوا استفاده شود.